In februari hebben we genoten van de Olympische Spelen. Via de computer konden we de uitzendingen van CBC streamen.
Als we in het verleden op tv naar de 10 km schaatsen keken kregen we 2 minuten race, 8 minuten reclame en dan nog 2 minuten finish. Dat leverde nogal wat verontwaaardiging op. Nu kunnen we van alle races van begin tot eind genieten. Omdat we in Canada wonen mochten we bovendien voor twee landen juichen. Dat leverde dit keer twee keer 24 medailles op.
Van 7 tot 16 maart worden de Paralympics gehouden in Sochi. Canada is op die spelen goed vertegenwoordigd. In Vancouver in 2010 deden voor Canada 55 atleten mee. In Sochi hebben 222 atleten zich gekwalificeerd. Toen we hier net woonden verbaasde mij de uitgebreide berichtgeving over wedstrijden voor atleten met een handicap. Na vijftien jaar is dit gewoon en ben ik verbaasd dat dit in Nederland iets minder gemeengoed is.
Zo luidt een Canadese Paralympics commercial: It is not what is missing, it is what’s there. We vieren wie we zijn en wat we kunnen bereiken. Daarbij wordt iedereen betrokken. Uiteindelijk gaan we zo ver dat het een Canadese deugd genoemd wordt om bescheiden te zijn, vooral niet te categoriseren of te polariseren. Behalve als het over de Canadese nationale sport gaat: hockey. Dan zijn er opeens geen regels meer en mag alles. Met als ultiem doel om de beste te zijn en iedereen dat te laten zien. Hockey wordt ons met de paplepel ingegoten. Elk dorp heeft zijn eigen arena (binnenbaan) en elke stad zijn eigen (semi) professionele team. Van september tot eind april zijn de die-hards zowel op het ijs als op de tribunes te vinden.
Ondertussen genieten we van een extreem koude winter. De laatste week van februari kregen we derde polar vortex van deze winter over ons heen. Koude lucht die direct van de noordpool over het Amerikaanse continent beweegt. In Regina en Winnipeg dook het kwik weer onder de -40°C, bij ons slecht onder de -25°C. Gelukkig zitten we op de hoogte van Florence en heeft de zon overdag al kracht. Dan wordt het in de kas +25°C en heerlijk.
Angelle van Kleef is hibiscusteler in Ontario
