Waar staat de coronateller op bij jullie? Het is elke ochtend standaard kost in de dagelijkse belronde met onze filialen. Je staat ermee op, en gaat ermee naar bed. Het klinkt bizar, maar na bijna drie weken van isolement en thuiswerken begint het zowaar te wennen. Nog geen maand geleden zaten we waarachtig middenin de Vrouwendagpiek. Wat is de wereld toch gekanteld!
Ecuador was er als de kippen bij met het nemen van maatregelen. Niks eerst de kat uit de boom kijken. Meteen BAM !!! Alles afgegrendeld! Thuisblijven, scholen dicht, winkels gesloten, mondkapjes verplicht, etc. Nadat de eerste patiënt op 29 februari werd vastgesteld, ging het rap. De tweede kwam zo’n beetje uit Nederland: een toerist uit Noord-Brabant die op rondreis was door Ecuador. Nog voordat we aan de 20 besmettingen zaten, zat het land op slot. De rest is geschiedenis.
Inmiddels mogen we nog maar twee dagen per week de weg op voor boodschappen, zijn steden van elkaar afgesloten, en is er een avondklok die al vanaf 14:00 uur in gaat. Het lijkt in Quito te werken, want hier komen er nauwelijks nog besmettingen bij. Maar 400 km verderop, in die andere grote stad van het land, Guayaquil, wordt het nog spannend. Daar lijkt de bevolking zich minder streng aan de regels gehouden te hebben.
In de bloemenbranche voltrekt zich onderhand één groot drama. Zowel in Ecuador als in Colombia. Kwekerijen werken nog mondjesmaat, en de meeste bloemen belanden – evenals in de meeste delen van de wereld nu – meteen op de composthoop. Alleen wat voorverkocht is, wordt nog verwerkt. Het meest pijnlijke voor ons in de handel is nog dat er bestemmingen zijn, waar wél vraag naar bloemen is, maar die logistiek gezien niet meer te bereiken zijn door het uitvallen van vluchten. Laten we hoop putten uit de situatie in China. Dat was eind januari het eerste land dat niet meer beleverd kon worden, maar dat is nu – ironisch genoeg – één van de weinige bestemmingen waar de vraag naar bloemen weer op gang komt.
Evenals in Kenia, hoeven ook de Ecuadoraanse kwekers niet te rekenen op staatssteun. De schatkist is leeg, de olie-dollars zijn verdampt en de reserves zijn het afgelopen decennium verkwanseld aan wanbeleid. Wie gaat hier zijn hoofd boven water houden? De crisis had niet op een vervelender moment kunnen komen, nu veel kwekers nog op de betalingen van hun Valentijn- en Vrouwendagverkoop zitten te wachten. Na de opstanden van oktober vorig jaar, is dit bovendien de tweede klap in korte tijd voor de sierteeltsector in Ecuador.
De onzekerheid regeert. Maar één ding is nu al zeker, het zal nooit meer hetzelfde zijn.
Victor van Dijk,
Area-manager Zuid-Amerika, FleuraMetz.
Lees hier meer columns van Victor
