Brazilianen zijn nogal bijgelovig leerde ik vandaag op Máxima Flores. En ja: de kwekerij van Richard Wiemeersch is vernoemd naar de koningin van Nederland. Waarom? Tja, hoe zeg ik dat netjes?
Richard is een van die vele Nederlanders die in Holambra actief zijn in de sierteelt. Twee grote golven immigranten kwamen in de naoorlogse jaren en in de jaren tachtig. Richard kwam in 1992. Na een avontuur in Australië kon hij niet meer aarden in Holland en kwam via Joop van Veen in Brazilië terecht. Die zocht iemand om bollen te telen in dat Zuid-Amerikaanse land.
Richard kwam bij Terra Viva terecht. Toen dat bedrijf de bollenteelt verhuisde naar 500 kilometer verderop vond hij dat een ‘schompesend’ weg. Vervolgens werkte hij 13 jaar bij Geraldo Barendse, kocht een heuvel en begon voor zichzelf. Op zijn 41-ste. Ik ben dus nog niet te laat..
Nu staat er waar eerst een enorme heuvel was een prachtig bedrijf van 2 ha met potcelosia en capsicum. Naar verluidt is Richard zeven dagen in de week op zijn bedrijf en dat is te zien. Het is fraai, en niet alleen vanwege de ligging. De kassen en de teelten zien er strak uit. Binnen een paar jaar wil hij naar de 4ha en dan vindt hij het wel goed, vertelde Richard, die oorspronkelijk uit Nieuwe Niedorp in West-Friesland komt.
Wat hem in Brazilië heeft gehouden is de vrijheid. Het is wat meer ongedwongen. Als er iemand belt ’s avonds dan wordt er afgesproken en komen er al snel een stukje vlees en bier op tafel. En het mooie weer natuurlijk. En het is – ondanks dat er hard gewerkt moet worden – toch wat makkelijker om een kas neer te zetten.
Toch herkent ook Richard zich in de verhalen over bureaucratie. Om problemen met werknemers te voorkomen haalde hij een gymlerares naar zijn bedrijf. Drie keer per week neemt de sportinstructeur de 16 werknemers onder handen. Anders beginnen ze zomaar te zeuren over pijn in de rug en stappen ze naar de rechter.
De West-Fries vertelde nog een opzienbarend verhaal. De Brazilianen zijn nogal bijgelovig. Ook als het om capsicum gaat. Als een Braziliaan een capsicum in huis haalt en de plant gaat snel dood dan is er iemand in huis geweest die iets verkeerds heeft willen doen. De capsicum heeft dat voorkomen.
Het verhaal maakte me wel een beetje nerveus. Stel nou dat de capsicums in de kas van Wiemeersch doodgingen als ik weg was? Wat zou hij dan wel niet denken? Dat ik hem kwaad wilde doen? Nu had Richard al tijden geen regen gezien en waren zijn bassins behoorlijk leeg. En net toen ik daar in de kas liep begon het te regenen. Misschien bracht ik wel gewoon geluk daar op die heuvel.
’s Avonds ontmoette ik Richard bij een barbecue bij zijn schoonvader Kees Schoenmaker. Zijn capsicums stonden nog fier overeind. Was ik even opgelucht.
Hoe het met de bedrijfsnaam Máxima Flores zit? Tja, hoe zal ik dat netjes formuleren. Richard vindt Máxima er heel representatief uit zien en is zeer verheugd dat ze koningin van Nederland is.
Arie-Frans Middelburg
