Youandi, ze was een heel aardig klasgenootje van me in 3-Havo. Ik ben haar naam nooit meer vergeten. Geen leraar die het in één keer goed uitsprak. En steeds opnieuw kon ze uitleggen waar haar bijzondere naam toch vandaan kwam. “Jij en ik vertaald naar het Engels, meester”, zei ze dan. Drie klassen lager zat haar jongere zusje met een al even markante naam: Estelle (zij is het, in het Frans). Ze moeten creatieve ouders hebben gehad.
Maar ook een generatiekloof zorgt weleens voor een glimlach. Zo hadden we jaren later tijdens de studietijd in Wageningen een Groningse boerendochter als huisgenoot. Alien heette ze. (vreemdeling, in het Engels). Nou, ik geloof nooit dat haar ouders zich daarvan bewust waren bij het smeren van het beschuit met muisjes.
Ook in Ecuador komen er veel bijzondere voornamen voor. Met name in de kustprovincies hebben prille ouders de gewoonte om hun kroost te vernoemen naar de gekte van dag. Beroepen, objecten, plaatsnamen of zelfs obscene kreten. Je moet het eens googlen! Een paar vrij vertaalde voorbeelden: Nationaal Volkslied, Heerlijk Biertje, Geliefd Vaderland, Zaad der Goden , enzovoort. Ook sprookjes doen het goed: Alibaba, Sneeuwwitje, Assepoester. Het loopt hier allemaal in levenden lijve rond. Zelfs Michael Jackson kom je hier tegen. En hoe! Hij is profvoetballer en heeft het letterlijk tot het Ecuadoraanse nationale elftal geschopt!
Namen. Wie zijn wij om er over te oordelen? En dat zelfde zullen ze bij het bevolkingsregister vast ook wel denken. De ambtenaar mag de inschrijving van een naam weigeren, maar in de praktijk gebeurt het nooit. Bovendien is het een trend – met name bij de lagere bevolkingsklassen – om je kind een populaire Engelstalige naam te geven: Dylan, Kevin, Brian, Kimberly. Als het maar lekker internationaal bekt. Door een Internationale voornaam te kiezen hopen ouders hun kinderen een eerste stap te helpen op weg naar een succesvolle toekomst. Of het werkt? Daar bestaat nog geen onderzoek naar. Maar baat het niet, dan schaadt het vast ook niet.
Victor van Dijk
