Echt hè. Wat zit de wereld vreemd in elkaar. Ik snap er echt geen ene zak meer van. Nu mogen er op heel veel plekken van die lelijke zonneparken gebouwd gaan worden. Van die supergrote megalomane (zo’n mooi woord, heb ik altijd al willen gebruiken) zwartblinkende spiegels op onze hoogwaardige akkers. Omdat dat zo goed is voor ons milieu. Bwah. Ja, het levert misschien wat stroom, maar wat lelijk hè.
Ik heb het effe opgezocht, en om ons een beetje van stroom te voorzien hebben me maar een zonnepark nodig van ongeveer zo groot als het IJsselmeer. Of een stuk of 20 keer de Veluwe. Valt heel erg mee dus. Nondeknetter, wat een slecht idee is dit. Ja, ik snap ook wel dat het vol leggen van daken van fabrieken best veel moeite kost. En zo’n schuin dak opsjouwen met die zware dingen; da’s echt geen lolletje voor die installateurs. Maar om ze dan zomaar in een mooi weiland te plempen: barbaars!
Je zou maar kievitseierenzoeker zijn. Wedden dat je hele tijd je harses stoot aan die lompe stellages. Of roofvogel. Dan blijf je aan het ’bidden’, want die muisjes hebben voortaan verstopplekken zat hoor. Of koe, moet je straks nog ’zonneweidemelk’ gaan produceren ook. Bio-logisch natuurlijk. Nee gek, helemaal niet logisch!
Maar… ik zou geen goede ondernemer zijn als ik er ook niet de pluspunten van kan zien. Want die rare grens van ondersteunend glas in de boomkwekerij? Optiefen ermee. Als die afzichtelijke zonnepanelen gewoon in de wei mogen, dan mogen die mooie, hoog architectonische kassen zeker. Weg met die ambtelijke grens van 3 ha kas in de buitengebieden. Doorbouwen, sodemieter.
En lief LTO, dit is jullie kans om te laten zien dat jullie echt nog iets voorstellen. Regel nu alvast dat er een ruimte-voor-ruimte-regel komt voor die gruwelijke zonnepanelen. Want dit gaat natuurlijk nooit werken. Over een paar jaar moet al dat volgescheten en versleten ijzer weg, en dan mag er iets moois voor in de plaats komen. 1 ha zonnepaneel voor 1 ha kas. En subsidie erop. En veel. Want in de kas groeit iets wat CO2 opvreet. En het is ook nog eens bloedmooi.
