In Rijnsburg zijn nog diverse oud-telers te vinden die kunnen vertellen over hoe het ‘vroeger was’. Zo ook Arie van Klaveren (85), oud-tulpen en leliekweker. “Als dertienjarige kwam ik al op de bloemenveiling. Mijn vader Cornelis startte in 1920 een bloemenbedrijf, zijn vader was boer en daar had hij geen zin in. Op de hooizolder bewaarde hij zijn partijtjes bollen. Hij was één van de eersten hier die een flinke broeikas neerzette.”
Van Klaveren kwam als 13-jarige in 1948 van school af en ging gelijk naar de tuinbouwdagschool. Destijds was er maar een dag per week les, omdat hij daarnaast hard werkte op het bedrijf van zijn vader, later met broer Karel en Pa. “Ik had op mijn vijftiende al de verantwoordelijkheid over de kwekerij. Omdat mijn vader de crisis en oorlog meegemaakt had, durfde hij weinig uit te geven. Hij was natuurlijk bang voor een nieuwe crisis, en wilde dus niet veel investeren. Op zijn sterfbed hadden we het samen over een grote stenen schuur die we wilden bouwen. Daar moesten we destijds 12.000 gulden voor betalen. Mijn vader zat over ons in. Maar het is altijd goed gekomen.”
Zes dagen per week op de veiling
In de jaren zeventig startten verschillende Rijnsburgse telers met lelies. De ideeën hiervoor kwamen veelal door bezoeken aan veredelaars. “We hebben goede jaren gedraaid. Ik kwam eerst zes dagen per week op de veiling. In het begin nog met de bakfiets, tulpen en zomerbloemen, later met lelies. Bakfiets werd later, auto en vrachtwagen. Rijnsburg is de bakermat van de bloemenhandel. Daarom zaten daar ook zoveel mensen op de tribune. De sfeer op Rijnsburg was altijd goed. Wij hadden een goede verstandhouding met de veiling konden het met iedereen goed vinden. En nog steeds kom ik er graag voor een bakkie,” lacht de Rijnsburgse oud-teler.
Arie van Klaveren bij zijn woonhuis. Nog steeds actief in de tuin ernaast, en zijn gezin
Om het hele verhaal te lezen over deze Rijnsburgse oud-teler, klik hier op de digitale editie van Vakblad voor de Bloemisterij (29 mei).
