’Pffrtt’. En toen was het op. Het pompje spetterde de laatste crème vermengd met wat lucht naar buiten. Kwam goed uit, want het was toch de laatste dag van de vakantie. Perfect uitgekiend, flesje zonnebrandcrème leeg, vakantie afgelopen. Zoals een echte efficiënte kweker het ook hoort te doen. Niks verspillen. Want weet je wat dat spul kost? Pffrtt.
En zo kunnen we weer van zand tussen de tenen naar potgrond tussen de vingers. Eindelijk. Want dat strandzand, dat is een paar dagen leuk, maar daarna begint het echt te jeuken. Dan begin ik de plantjes al weer te missen. De vakantie begint altijd met 2 dagen slapen. ’Loslaten’ heet dat. Meestal lukt me dat toch niet zo goed, want bij elke bewolkte dag is mijn conclusie: ’een mooie dag om de versgewortelde stekken bloot te leggen.’ En zodra ik ergens hoor dat het morgen een warme dag zal worden denk ik: ’dan moet ik echt niet vergeten vannacht goed water te geven. En wat zal ik doen met de Ec? Even iets laten zakken?’ Het zit in mijn systeem en blijft erin, ik kan er echt niets aan doen. Wil ik ook niet.
Mijn grootste vakantietegenvaller was wel in de winter naar de zon. Ik waarschuw u als kwekers maar vast, voor het geval u het nog ooit van plan was. Kijk uit! De vakantie was prima, daar lag het niet aan. Maar het gevoel dat ik kreeg toen ik daar met 25 graden in mijn blote bast ronddartelde werd bij thuiskomst hard onderuit geschoffeld. De zon, de blauwe lucht, de witte stapelwolken. Mijn interne computer had ongemerkt het standje ’groeizaam weer’ aangezet. Terwijl thuis de plantjes in de modus ’veel-te-koud-om-te-bewegen’ stonden. Stil dus.
Wat dat betreft bestaat er niks mooiers dan vakantie in ons eigen kleine landje. De vertaling wordt er simpeler van. Shirt uit is kasramen open. Een korte broek staat voor kasraamstandje maximaal. Zonnebrandcrème smeren is het schermdoek dicht laten lopen. Een koud pilsje op het terras is een watergift met flink wat Ec. Gaan we de zon ’koperen ploert’ noemen, dan kunnen we beter niet meer veilen. En bij pffrtt is het tijd om naar huis te gaan.
