Agrarische ondernemers kijken met argusogen naar de ontwikkelingen rondom de Brexit. Vooral de kans dat op termijn fytosanitaire belemmeringen in de export naar het Verenigd Koninkrijk worden opgeworpen, wordt door telers gevreesd. ,,Ze kunnen dan alles in één keer eenvoudig afsluiten.”
Dit kwam vorige week naar voren op een excursie van oud-winnaars en genomineerden van de Tuinbouwondernemersprijs bij de winnaar van dit jaar, JUB Holland in Noordwijkerhout. Jaap-Jan Uittenbogaard, directeur van JUB Holland, gaf tegen zijn collega-ondernemers aan zich zorgen te maken over de Brexit.
Voor het bloembollenbedrijf is het Verenigd Koninkrijk een belangrijke afzetmarkt, bijvoorbeeld met bestellingen via postorderbedrijven. ,,Dat is nu vandaag bestellen, de volgende dag krijgen”, aldus Uittenbogaard. ,,Na de Brexit kan dat wel eens lastiger worden, met bijvoorbeeld extra eisen of keuringen.”
Nico Koomen, voorzitter van het bestuur van de Tuinbouwondernemersprijs, keek terug naar de toetreding van het Verenigd Koninkrijk in 1975 in de toenmalige EEG. ,,Vanaf de start hebben de Britten, zo herinner ik mij, een behoorlijke tegenzin gehad tegen de Brusselse bureaucratie. Dat is later de uitbreiding van de unie met Zuid- en Oost-Europese landen alleen maar groter geworden.”
Terugkerende eilandcultuur
Koomen vreest dat deze ‘eilandcultuur’ bij de Britten weer terugkomt als de Brexit eenmaal een feit is. Net als landen als Japan en Australië kan het Verenigd Koninkrijk dan ‘met het fytosanitaire wapen in de hand’ terugvallen op dit oude gedrag.
Ook het valuta-effect, oftewel hoe het Britse pond zich gaat verhouden ten opzichte van de euro, moet niet worden onderschat, zo gaf tomatenteler Theo Ammerlaan aan. Een dalende koers van het Britse pond kan Nederlandse producten flink duurder maken op de Britse eilanden.
Hoe heet de soep gaat worden opgediend, is de grote vraag. Andere ondernemers relativeren de commotie rond de Brexit en vermoeden dat de gevolgen wel eens mee kunnen vallen. ,,De Britten blijven altijd behoefte hebben aan onze producten zoals bollen, bloemen en groenten. Zij zijn afhankelijk van derden en kunnen niet in hun eigen behoefte voorzien.”
Daarbij wordt ook gesignaleerd dat de Britse voedingsindustrie druk in Londen aan het lobbyen is om de grenzen zo open mogelijk te houden voor import. ,,Supermarktketens als Sainsbury’s en Marks & Spencer willen geen problemen met hun bevoorrading. Zij zitten helemaal niet te wachten op een Brexit.”
