‘Kijk nou joh!’ Mijn vrouw laat me een foto zien. ‘Het ís toch een schatje? En deze, heb je die al gezien? En dit filmpje? Je moet wel even een mapje aanmaken op je mobiel voor alle foto’s hoor! Zó leuk voor later!’ Ja, zeg dat wel. En dit is ons eerste kleinkind nog maar.
Eigenlijk ben ik niet zo van de foto’s. Woorden doen met mij veel meer. Een goed verhaal, een spannend boek, kom maar op. Plaatjes zijn maar plaatjes. Misschien komt dat wel omdat ik foto’s associeer met duur. Dan denk ik terug aan de tijd dat je voor elke foto een nieuw flitslampje op je toestel moest zetten. Of een blokje met vier lampjes voor evenzoveel foto’s. Dat liep in de papieren.
Moet je nu eens komen. Als het te donker is kies je een widget en voilà, er is licht! Net zolang tot je batterij leeg is. Trouwens, foto’s maak je tegenwoordig met je smartphone liefst zonder belichting. Dan zijn ze veel mooier. De plaatjes van mijn kleindochter bewijzen het. Want hoeveel ik er daar al van heb! Volgens mij staan er in dat ene mapje na drie weken al meer dan er in mijn hele jeugd van mij zijn gemaakt.
Ach, ik vertel tuinders niets nieuws. Die maken ook elke dag weer nieuwe kiekjes van hun kindjes. Want kopers zijn er gek op. Die willen dolgraag weten hoe die lievelingetjes er nu weer uitzien. En het wordt straks nog veel mooier als ik de berichten moet geloven. Dan hoeven we niet meer zo’n saaie witte achtergrond te gebruiken maar mogen we een hele kar fotograferen. En dat niet alleen, je neemt ook nog een close-up van de bloem of de plant. Zodat kopers in één oogopslag zien of die trips nu wel of geen schade heeft aangericht.
Stiekem heb ik al eens geprobeerd hoe dat werkt met die Floriday-app. Hoe simpel! Tenminste, als je niet teveel partijen hebt. QR-code op de veilingbrief scannen, twee foto’s maken en versturen maar! U merkt wel dat ik steeds enthousiaster word. Best kans dat ik af en toe een fotootje meestuur uit dat aparte mapje op mijn smartphone. Want het is inderdaad zó’n schatje…
