Nederland wordt volgebouwd met logistieke en datadozen. Het is de resultante van tientallen jaren promotie van Nederland Distributieland, globalisering, internet en e-commerce. Past dit nu bij de Next Economy van Nederland met zijn ‘sustainable development goals’, klimaat-, energie- en grondstofakkoorden voor CO2-reductie? Het gaat niet alleen maar om verdienen maar ook om vernieuwen en vergroenen.
Deze ‘dozen’ doen een grote aanslag op de reeds overvolle fysieke infrastructuur en dragen niet bij aan de gewenste CO2-reductie voor 2030 en 2050 die al nauwelijks haalbaar lijken. Ideeën ontwikkelen zich over Schiphol in Zee en modal shifts van lucht naar zee, weg naar rail, weg naar water. Maar het is nog onvoldoende voelbaar en zichtbaar dat dit tot de gewenste ingrijpende veranderingen leidt.
Logistiek betekent het juiste product, in de juiste hoedanigheid, de juiste kwaliteit op het juiste tijdstip op de juiste plaats. Vroeger werd de snelheid van de logistiek bepaald door de traagheid van de informatie. Vandaag echter bepaalt de traagheid van de lading de snelheid van de logistiek. En dit geeft nieuwe mogelijkheden voor slimme logistiek.
Ik mocht een aantal jaren meewerken aan het opbouwen van de logistiek voor import en exportstromen in de sierteelt en meedenken over agroketen- en kringloopkennis, agro- en greenportlogistiek. Ik zag veel innovatieve ideeën voorbijkomen en mocht ervaren hoe lastig het is de mindset te veranderen en hoe lang structurele systeem aanpassingen kunnen duren.
De sierteeltsector heeft zich ontwikkeld tot een wereldbusiness van 100 miljard euro, met een vertienvoudiging van de wereldhandel in de laatste 30 jaar. Nederland heeft daarbij een spilfunctie verworven door FloraHolland en Nederlandse importeurs en exporteurs. De vraag is of die positie in de toekomst verdedigbaar en duurzaam is. Blijft internationale productie fysiek via FloraHolland en de Nederlandse handelshuizen lopen, of gaan deze meer direct ‘customer made’ met wel of geen tussenkomst van FloraHolland of de handel direct naar de plaats van bestemming. Een uitdagende vraag.
Een ding is zeker. Als Nederland zijn infrastructuur niet op orde heeft of krijgt dan zoekt buitenlandse productie andere wegen, kiest Schiphol voor passagiers en niet voor vracht, kiest het spoor voor passagiers en niet voor vrachtrailterminals, kiezen havens en binnenvaart voor meer toegevoegde waarde activiteiten en niet voor dozen schuiven
Met de bestaande beperkingen van de infrastructuur en de gewenste vergroening kunnen we slechts inzetten op slimme logistiek, die gekenmerkt wordt door denken, doen en voelen. Maar daar ontbreekt het gelukkig in de innovatieve sierteeltsector niet aan.
Herman de Boon,
Bestuurder en commissaris
Lees hier meer columns van Herman de Boon.
