Achterliggende weken lees ik met belangstelling alle meningen rondom Royal FloraHolland (RFH). Ingezonden brieven, columns, verscheidene interviews en opinie artikelen in verschillende media. De Koninklijke veiling ligt onder vuur, waarbij sommigen het op de man proberen te spelen om het eigen gelijk te halen. Vooral met dit laatste heb ik toch wel heel veel moeite en daarom spreek ik via deze weg daar gelijk mijn zorg maar over uit. Een destructieve aanpak die het belang van de sector en coöperatie RFH niet dient. De goede lezer weet wie zich aangesproken mag voelen.
De sector is in transitie. Digitalisering en verduurzaming zijn thema’s die in alle sectoren spot-on zijn. Vanuit dit bredere perspectief is de sierteeltsector in mijn beeld lang niet altijd de voorloper. Dat RFH hier stappen op vooruit zet, is alleen maar logisch. Wat mij betreft zou het zelfs nog wel een tandje ambitieuzer mogen. Om een voorbeeld te noemen: kom je als sierteeltondernemer bij een willekeurige Nederlandse bank voor een stevige spronginvestering, dan is jouw duurzaamheidsprestatie een selectiecriterium aan de voordeur. Geen milieucertificering (of daar naar toe kunnen komen op korte termijn), houdt in dat je ‘terug naar start’ mag. Voldoe je wel, dan is een onderdeel van het vervolggesprek, in hoeverre je in de toekomst in staat bent om aan de milieu- en klimaatdoelen die de sector heeft afgesproken, te gaan voldoen? De afspraken voor 2025 in Floriculture Sustainability Initiative (FSI) verband sluiten hierbij al aan. De bank tekent tenslotte samen met u weer voor een aantal jaar, het is niet meer dan logisch dat we hier eisen aan stellen. Dus duidelijk gezegd, niet aan regelgeving voldoen, houdt in geen toegang tot financiering. En zoals je leest, gaan we dus veel verder dan een verplichte milieuregistratie die als toegangseis van de marktplaats geldt.
Voor de beweging naar 100% digitaal kan hetzelfde betoog gehouden worden. In mijn beleving is het aanhaken of afhaken. Het huidige tijdsgewricht heeft ons allemaal geleerd dat we niet om de digitalisering heen kunnen. De wereld is digitaal. Ook hier ontkomt de sierteeltketen niet aan.
Wat ik mij wel kan voorstellen, waar Steven van Schilfgaarde deze week ook een en ander over zegt in het vakblad voor de Bloemisterij, is, dat het tempo en een (tijdelijk) alternatief voor specifieke klanten en leveranciers behulpzaam kan zijn om de transitie met elkaar te maken. Goed dat dit inzicht door Steven ook zo wordt gedeeld in het interview, denk ik. Hiermee wordt een bezinningsmoment ingebouwd om daarna met enkele benodigde optimalisaties verder te gaan met de meerjarenstrategie. Even vertragen om daarna weer te kunnen versnellen.
Hierbij doe ik de aanname dat degene die de zorgen over de snelheid van veranderen hebben geuit, zich door de reactie van Steven ook voldoende gehoord voelen. Draagvlak is uiteraard essentieel om veranderingen door te voeren. Ik hoop echter ook dat deze groep zich voldoende realiseert dat de wereld in een steeds sneller tempo verandert. Vanuit mijn perspectief moet het nog sneller om de positie van de sector te versterken. Anders is mijn zorg dat de wet van de remmende voorsprong zijn werk gaat doen. En dat is niet in het belang van RFH en haar leden. Daarmee is de huidige dynamiek rondom RFH ook een goede spiegel voor alle betrokkenen. Daarom een omdenker: welke adviezen zou je de ledenraad kunnen meegeven om de wet van de remmende voorsprong een stap voor te zijn?
Dan maar voor een lening naar een grote bloemenhandelaar. De kweker een financiering, de bloemenhandelaar zijn product. Daar gaat het die handelaar tenslotte écht om. De bankenwereld kan in die zin beter zelf de voet van de rem halen… 😉
Weer eens iemand met een voorgenomen rabobank mening
Een bank die op de stoel van de ondernemer wil gaan zitten lijkt mij een zeer slecht idee
Schoenmaker hou je bij je leest
Blij dat ik geen bemoei zucht van een bank hoef te dulden bankexit
De Rabobank is een voorbeeld van hoe je juist geen coöperatie moet zijn… Dat is tegelijkertijd mijn advies voor de ledenraad!
Heb afgelopen jaren meermalen bij de bank ( die van deze meneer) aangeklopt voor financiering en geen keer over certificering gesproken. Ook afgelopen najaar niet.
Onze accountmanagers kijkt gelukkig wel naar de ondernemers zelf, en ziet dat wij onze bollen en bloemen ook prima zonder certificaat weten te verhandelen.
Wij verkopen sinds de corona ook bloemen aan particulieren en hebben werkelijk nog nooit 1 vraag naar een milieucertificaat gehad, maar onze tulpen worden wel geroemd om hun kwaliteit in tegenstelling tot mening gecertificeerd supermarkt bosje… wat scheelt er dan nog aan?
Grote heren in pak, blijf vooral lekker achter je bureau, over een paar jaar is deze certificeringshype weer voorbij.
Wij blijven ons onderscheiden in kwaliteit ipv een logo op de deur, want de vraag naar kwaliteit blijft, en de mensen vertrouwen ons dat we netjes werken.
De ledenraad moet voor de belangen van ruim 4.000 kwekers opkomen. Dat is zeer zeker geen gemakkelijke opgave. Dat er nu een externe audit aangevraagd wordt naar het handelen van directie en RvC moet de LR omarmen. Zorg voor een heldere opdracht. Deze audit zou frequenter uitgevoerd moeten worden. Met deze aanbevelingen In de hand, kunnen we verder aan de slag. Vergeet niet dat deze petitie ondertekend is door niet alleen achterblijvers, maar een gemêleerd gezelschap is van kwekers. Het afwijzen van de externe audits zorgt voor meer wantrouwen, terwijl het Juist vertrouwen op moet leveren indien de audit een positieve uitkomst oplevert.
Dag arne,
Milieu? Mee met de opgelegde regels? Ik post het liefst niet en dat heb een reden..! Omdat je voorzichtig moet zijn met wat je zeg. Ik wil even een artikel van je terug halen over de boeren protest die staan aardig lijn recht tegenover dit artikel. 🤫
https://www.hortipoint.nl/vakbladvoordebloemisterij/boerenprotest-meedoen-of-de-kat-uit-de-boom-kijken/
Mvg Tim
Dat een bank voor het verstrekken van een lening bepaalde eisen stelt lijkt mij logisch. Dat een coöperatie haar leden wil verbieden om hun producten aan te voeren omdat die leden geen certificering hebben is natuurlijk volstrekte onzin. Dat is niet de rol van de coöperatie.
Wat betreft de digitalisering, de tijd dat we de veilingbrieven met de hand schreven ligt ver achter ons. RFH wil nu het bestaande digitale systeem vervangen. Waarom is de leden nooit duidelijk gemaakt. Wat wel duidelijk is, is dat het nieuwe systeem niet af en slecht doordacht is. Commentaar daarop werd en wordt afgedaan als het tegenhouden van de broodnodige vooruitgang. Of met de mededeling dat het gewoon verplicht was.
De weerstand die RFH nu ervaart is niet tegen vooruitgang, maar tegen een directie die haar plaats niet kent en een communicatieprobleem heeft.
Geachte meneer Bac, misschien kunt u met uw bankervaring eens uitleggen waarom er door RFh gebruik gemaakt is van de PSD2 route om druk te zetten op kwekers en klanten om mee te gaan in de software van Floriday en was 31-12-2020 een fataal moment, alles moest om anders zouden er grote boetes komen vanuit AFM/DNB en wat is er sinds 1 januari 2021 verandert in PSD2 dat dit nu geen argument meer is, of is dit argument een misleiding geweest?
beste Arne
prima dat we ons inzetten om duurzamer te worden. Maar !
Ik geloof nooit dat “de bank” In jou geval de Rabo enige waarde stelt aan Wat RFH voor certificering op gesteld heeft. Het is een op Papieren tijger maar er nergens word er getoetst.(schone schijn zonder inhoud)
We moeten juist een keten hebben die betrouwbaar is. Waar klanten duidelijk keuzes kunnen maken. En niet voor de Bune. Wie gecertificeerd is moet dan ook getest worden. Dan duidelijk op RFH zichtbaar zijn (transparant) voor onze klanten. Geen certificering geen probleem maar ook zichtbaar. Dan kan iedereen zijn keuze maken. U als bank mag u keuzes maken. Als cooperatie Is het van belang dat er voor producenten en klanten er veel keuzes zijn. Ook deze keuze!.
Als instituten (gemeenten,overheden,semioverheid,RFH,) te veel mogen bepalen krijg je een scheve macht verhouding met hun achterban.