‘Hier, deze tak staat te bloeien en deze moet nog geboren worden! En hoe dat nou komt?’ Gevieren staan we op het middenpad ons te verbazen. Echt, planten zijn net vrouwen. Af en toe sta je voor raadsels.
We zagen het al weken aankomen. Ongelijke weggroei, takken waar te snel de knoppen in kwamen. Tijdens de teelt denk je, hoop je dat het nog wel mee zal vallen als de oogst daar is, maar die vlieger ging deze keer niet op. ‘Dat wordt romen mannen!’ lachte mijn broer. Romen. Jarenlang had ik het woord niet gehoord. Het is Rijnsburgs voor het oogsten van de rijpste takken. ‘Nou, liever niet. Dat kan mijn rug niet meer hebben,’ grijns ik terug. ‘Dan maar een paar weggooien.’
Als we terug kijken in de beoordeling van het plantgoed zien we dat ze bij aankomst al de kwalificatie ‘slecht’ meekregen op het onderdeel uniformiteit. Lang leve de big data. Je hebt er nu niks meer aan maar je weet wel dat het vanaf de start al niet meezat. De kunst is om te achterhalen waardoor dat ongelijke is ontstaan. Zaad niet goed? Slechte kieming? Te nat gehouden bij de opkweek? Of juist een keer te laat gegoten waardoor het kluitje droog is getrokken? Dat kan te snelle knopvorming geven. Of hebben ze niet lang genoeg in de koelcel gestaan voor het afleveren? Allemaal vragen waar niet direct een antwoord op valt te geven.
Misschien is het bij ons in de kas wel niet goed gegaan. We telen een stuk droger dan voorheen toen we nog AAterra gebruikten. Dan komen sommige zaken sneller aan het licht. Zoals bijvoorbeeld een waterverdeling die niet helemaal in orde is. Verstopte sproeiers. Of wellicht een te droge tweede steek.
Daarom maken we met de plantenleverancier weer nieuwe afspraken. Gaan zij nóg beter op de vochtigheid in de trays letten. Zetten ze de planten voortaan op donderdag al in de koelcel. En zelf kijken we de regenleidingsproeiers weer regelmatig na. Gieten we weer grotere beurten. In de hoop dat meer aandacht voor beter gedijende plantjes zorgt. Zoals ik al zei. ’t Zijn net vrouwen.
Kees van Egmond
