De voorgenomen grootschalige opslag van CO2 onder de zeebodem (CCS) is een bedreiging voor de levering aan de glastuinbouw. Als de industrie CO2 levert aan de glastuinbouw moet ze daarover dure emissierechten betalen. Bij permanente opslag in een gasveld onder zee is dat niet nodig. Shell en Air Liquide hebben zich al aangemeld om hieraan mee te doen.
De glastuinbouw wil in de toekomst overstappen op duurzame energie, waarbij ze voor de gewasgroei zuivere CO2 geleverd krijgt vanuit de industrie. De winst voor het klimaat is dat de tuinbouw dan geen gas meer hoeft te stoken om aan CO2 te komen. Voor die CO2 moet de industrie emissierechten betalen. Vijf jaar geleden kostten die rechten nog een peulenschil, maar tegenwoordig ligt de prijs rond €25 per ton.
Dat is een prijs die de glastuinbouw nooit gaat betalen. Als de emissierechten duurder worden, wat te verwachten valt, en als de heffingen uit het Klimaatakkoord er bij komen, dan wordt het verschil nog groter. „In dat geval kunnen de kosten voor de uitstoot van CO2 oplopen naar €125 tot €150 per ton”, schat Robert Jan Pabon, woordvoerder van Ocap. Voor de industrie wordt het dus veel aantrekkelijker om de CO2 permanent op te slaan dan te leveren aan de glastuinbouw en emissierechten te betalen.
Glastuinbouw Nederland, Ocap en Shell hebben samen oplossingen voorgesteld, die nu bij de ministeries van EZK en LNV liggen.
Lees het hele verhaal vrijdag in Bloemisterij of in de digitale editie (alleen voor digitale abonnees).
