Je hebt van die momenten dat hetzelfde onderwerp, toevalligerwijs, vaker in je agenda komt. Ik had afgelopen 1,5 week ook zo’n “toeval-bestaat-niet-moment”. Het begon allemaal met de voorbereidingsmail voor onze teambuildingssessie van afgelopen week. Een collega stuurde een mail met een link naar een website, gekoppeld met het verzoek om twee testen in te vullen. Een drijfveren- en een persoonlijkheidstest. Bingo, dacht ik, we gaan een assessment doen. Mijn laatste assessment is alweer van een jaar of 5 geleden, opnieuw de thermometer erin, leuk! We gaan dus werken om elkaar en onszelf nog beter te leren kennen.
Maar bij het woord assessment heb ik al veel ondernemers mogen ontmoeten die direct koudwatervrees ontwikkelen. Ik begrijp dat op zich ook wel, maar aan de andere kant ook weer niet. Het doen van een goed assessment hoeft niet spannend te zijn; het vraagt een diepere bezinning over hoe je als mens in het leven staat. Het lastigste, en eigenlijk ook het mooiste van een assessment, is de confrontatie met jezelf. Ja, en dat kan soms ongemakkelijke gevoelens opleveren. Ai, zo perfect ben ik dus helemaal niet. Ik ben ook maar een mens met zijn sterke en mindere punten. Daar is weer een roze ballon doorgeprikt.
Als voorbereiding op de teambuilding zijn alle assessments van collega’s naast elkaar gelegd om te verkennen waar de krachten en de valkuilen van het team liggen. De kracht van het team wordt tenslotte bepaald door de optelsom van de individuen en hoe deze op elkaar reageren. Het bespreken van de krachten en blinde vlekken van het team, gaf ons voldoende stof tot nadenken. De mooiste momenten ontstaan wanneer we het gaan hebben over hoe we als directe collega’s met elkaar samenwerken. Persoonlijkheden (ego’s) kunnen versterkend, maar ook contraproductief aan elkaar zijn. Wanneer je al langer met elkaar samenwerkt zijn er voldoende voorbeelden waar het goed ging en beter kon. Het open gesprek hierover, met respect voor elk individu, geeft uiteindelijk waardevolle inzichten die we morgen oppakken om het samen iedere dag weer een stukje beter te doen.
De tweede en derde keer dat het onderwerp reflectie in de agenda terugkwam, werd bepaald door twee ondernemerschapsprogramma’s die de revue passeerden. Kernvraag, hoe krijgen we meer ondernemers geïnteresseerd om aan zichzelf te werken. Het eerste programma dat werd besproken is de mastersessie van HOT. Een assessment is daar een belangrijk onderdeel van. De bureaus die de assessments voor dit programma faciliteren (De Boer c.s. en Berenschot) namen ons mee in hun ervaringen. Gelukkig hebben al veel glastuinbouwondernemers dit programma mee mogen maken (of hebben ze gelijksoortige programma’s bij andere aanbieders benut). We zien de eerste ondernemers op herhaling komen. Het management van het bedrijf heeft een andere samenstelling gekregen of er is zoveel veranderd binnen het bedrijf of de persoonlijke omgeving waardoor een frisse objectieve reflectie door een derde als waardevol wordt ervaren.
Het andere programma is het TOP programma dat we al voor de fruitteelt- en nu ook voor boomkwekerijondernemers gaan organiseren. Ook hier lovende reacties van deelnemers. Het verhoogt het zelfinzicht en je wordt daardoor als ondernemer wendbaarder in een snel veranderde omgeving. Met als belangrijkste resultaat: beter in staat om te werken aan de toekomstbestendigheid van het bedrijf. Ik krijg energie van deze feedback van deelnemers. Dat er nog maar veel ondernemers mogen volgen.
