Vandaag heeft het kabinet het wetsvoorstel tegen oneerlijke handelspraktijken aan de Tweede Kamer gestuurd. LTO Nederland werkt in Brussel en Den Haag aan betere bescherming van boeren en tuinders en ziet het wetsvoorstel als een stap vooruit. Het is volgens LTO goed dat er aandacht is voor een gedragscode en waar de grens ligt van (on)behoorlijk zakendoen. LTO benadrukt daarbij dat een faire prijs met dit voorstel niet wordt gerealiseerd en dat daarvoor meer nodig is.
Sinds 2019 kent de Europese Unie wetgeving tegen oneerlijke handelspraktijken in de land- en tuinbouw. De EU-lidstaten, waaronder dus ook Nederland, zijn bezig met de invoering van deze wetgeving. LTO Nederland maakt zich al jaren hard voor deze wetgeving en heeft deze verordening ondersteund. Het kabinet heeft nu een wetsvoorstel aan de Tweede Kamer gestuurd dat naar verwachting volgend jaar van kracht wordt. Er komt een loket waar boeren en tuinders, en hun afzetorganisaties, misstanden kunnen gaan melden. Daarnaast gaat de ACM aan ‘systeemtoezicht’ doen.
Het gaat in de wetgeving om een aantal oneerlijke handelsprakijken. De meest opvallende is de verplichting van de afnemer om de leverancier binnen 30 dagen te betalen voor verse producten. Voor houdbare producten moet binnen 60 dagen betaald gaan worden. Dit geldt voor alle land- en tuinbouwproductie, inclusief sierteelt, veevoer en zaden/uitgangmateriaal. Van belang is dat coöperaties duidelijkheid krijgen over hoe de nieuwe wetgeving de uitbetaling aan de leden gaat beïnvloeden. In veel coöperaties is sprake van een voorschot- en een nabetaling.
Daarnaast moet de wetgeving het eenzijdig en met terugwerkende kracht wijzigen van orders door kopers tegengaan. Deze praktijk doet zich in de huidige coronacrisis voor; LTO heeft diverse meldingen ontvangen van lopende afspraken die eenzijdig en op korte termijn werden geannuleerd. Een ander punt is dat de leverancier recht heeft op schriftelijke bevestiging van een order. Kosten van kwaliteitsverlies kunnen niet zomaar op leveranciers wordt verhaald.
LTO benadrukt dat het wetsvoorstel zich beperkt tot “netjes zaken doen”, en daarmee geen garantie is voor een kostendekkende eerlijke prijs voor boeren en tuinders. Daarvoor blijft LTO zich inzetten via bijvoorbeeld de voorgestelde Wet ruimte voor duurzaamheidsinitiatieven, mogelijkheden voor groene samenwerking ten behoeve van duurzaamheidsafspraken, en het behoud van het GLB.
