Als ik tussen onze kassen doorloop, ontwaar ik aan het eind, tegen het hekje geklemd, een angstige fuut.
Hij ziet mij naderen en begint te blazen. Voorzichtig til ik het hek een eindje op en geef hem een schopje onder z’n achterste. Kan een fuut eigenlijk lopen? Zo te zien niet. Een halve meter verder zakt hij neer. Nog steeds boos.
Even tot rust laten komen maar. Ik loop door naar de drainput om de meterstand op te nemen. Ik moet denken aan dat artikel in het Vakblad van kort geleden. Hoe medewerkers van het Hoogheemraadschap Delfland op zaterdag (!) controles aan het uitvoeren waren. Hoe lang zal het bij ons nog door kunnen gaan op de huidige manier?
Want ook wij kregen een brief. Van Schieland dan. Dat drainwater niet meer op het oppervlaktewater geloosd mag worden na dit jaar. Het moet richting rioolzuiveringsinstallatie. Drainwater ja. Hemelwater juist niet. Als dat op je verharde erf valt en via putten het riool ingaat dan moet je iets verzinnen waardoor het de sloot inloopt.
En laat het nu bij ons precies andersom werken. Hemelwater gaat het riool in en drainwater lozen wij nog steeds op de sloot. Gecontroleerd hoor. In overleg met het Hoogheemraadschap. Dat u niet denkt dat we illegaal bezig zijn.
Maar goed, een beetje tuinder is ondernemer genoeg om pro-actief dingen aan te pakken. En dus maakten we een afspraak met iemand van Schieland om een en ander eens goed door te spreken. Want als er iets moet gebeuren dan kun je het maar beter snel weten. Heb je tenminste nog de tijd om veranderingen door te voeren. We hebben tenslotte geld zat.
Na een gesprek van een goed uur waren we eruit. We gingen alvast staan en ik concludeerde ‘Dus als ik het goed begrijp hoeven we qua drainwaterlozing niet zoveel te veranderen?’ We bleken hem echter toch niet zo goed begrepen te hebben. Toch maar weer even gaan zitten dan. ‘Nee, na dit jaar zult u echt uw drainwater op het riool moeten lozen.’ We hebben dus nog 10 maanden om iets te doen. Lekker dat die drainputten achter de kas zitten. Not.
Als ik de meterstand heb opgenomen en ik loop terug, zie ik de fuut net weer het water in duiken. In zijn element. Zie hem gaan, onder water. En wat is het helder.
