De Tuinbouw Ondernemersprijs is net uitgereikt. Het prachtige bedrijf Royal Lemkes heeft met recht het compliment van de sector ontvangen voor haar ondernemerschap, innovatie, verduurzaming en positie in de keten. Inspirerend hoe de onderneming duurzaamheid heeft weten te integreren in de bedrijfsfilosofie, de klant- en leverancierskeuze en welke consequenties zij aan deze keuzes verbindt. Afscheid nemen van klanten en leveranciers die niet passen in deze duurzaamheidsvisie, hoort daar ook bij. Hoogwaardig ondernemerschap is scherpe keuzes maken, blijkt maar weer.
Deze scherpe duurzaamheidskeuzes mogen eigenlijk meer ondernemers in de sierteelt stellen, viel mij de laatste weer dagen in. Heeft iedereen het Greenpeace rapport gedownload met de resultaten van het residuonderzoek bij 12 kerstplanten in tuincentra? Op een zwak nieuwsmoment is het rapport gepubliceerd, twee dagen voor kerst, het is (gelukkig?) veel mensen ontgaan. De potorchidee, amaryllis en kerstster zijn onder de loep genomen.
Bij de 30% van de onderzochte planten zijn verboden middelen aangetroffen.
Greenpeace was mild in de titel van het persbericht en had met een andere kop het landelijk nieuws kunnen halen. Conclusie van Greenpeace is dat de totale hoeveelheid residu lager was dan bij een eerdere meting. Ook zijn minder gewasbeschermingsmiddelen aangetroffen met impact op bijen. Dat lijkt een positieve conclusie. Pfffff, dat is best afgelopen.
Rode kaart
Het betrokken tuincentrum heeft adequaat gereageerd en de teler verzocht de producten terug te nemen. De ondernemer zit op de strafbank met een rode kaart. MPS trekt voorlopig de certificaten in, totdat uit een audit blijkt dat bedrijf weer voldoet aan de regels. Dat klinkt zeer daadkrachtig en is mijn inziens de enige goede reactie. Alleen dan reactief, het probleem heeft zich al veel eerder voorgedaan.
Waar wringt zich nu de schoen? Om verschillende redenen wordt residu aangetroffen. Import van uitgangsmateriaal, halfwaardetijd van middelen in verpakkingsmateriaal of de koelcel zijn allemaal goede verklaringen. De minder goede reden is het grijpen naar middelen waarvan je willens en wetens weet dat ze wettelijk niet zijn toegestaan. Blijkbaar ligt er dus nog ergens een noodvoorraad voor calamiteiten of wordt op een andere creatieve wijze de gewasbeschermingsmiddelenkast aangevuld. Dit gaat allemaal over mindset en ongewenst gedrag.
Hoe zit dit dan bij jou Arne? Rij je dan nooit door rood of te hard. Klopt, dat overkomt mij ook. Ik ben gezegend met twee jonge kinderen die mij ongenadig de spiegel voorhouden. Papa, je mag hier toch maar 100? Of, je mag toch niet appen als je auto rijdt? Ongetwijfeld hebben jullie ook wel eens van deze kritische mederijders in de auto… Au, een terechte spiegel.
Keuzes aan verbinden
Terug naar de mindset van duurzaamheid. Bij Royal Lemkes hebben ze begrepen hoe je duurzaamheid in je missie en gedrag en inbouwt. Ze hebben de visie dat het beter kan en moet om bestaansrecht te houden in de toekomst. Ze verbinden hier ook keuzes aan. Duurzame sierteeltproducten maken, is niet het scoren van een certificaat. Het gaat om bewustwording en ander gedrag in alle activiteiten van het bedrijf. Inkoopbeleid, teelt, personeelsmanagement, marketing, producten weggooien die fytosanitair niet voldoen, etc. etc.
Mag ik dan niet meer door rood rijden? Of appen achter het stuur? Klopt, op tijd weg gaan en soms ook gewoon accepteren dat je ergens niet op tijd bent of de app wat later wordt beantwoord. Dat snapt iedereen. Wat betekent deze metafoor dan voor duurzaamheid in de sierteelt? Het is net als thuis, kinderen hebben onderbewust (of onbewust) het idee dat te hard auto rijden en appen in het verkeer onveilig is. Het draait dus om de visie op duurzaamheid.
Een visie op duurzame sierteeltproductie zorgt voor ander gedrag en mindset. Tijd om uw visie op duurzaamheid eens op te stellen en hier consequenties aan te verbinden, keuzes te maken en – weliicht daaruit voortvloeiend – gedrag te veranderen. Maar ik vermoed dat dit niet voor u is bestemd, u rijdt toch ook niet te hard?
