‘Beste collega, wij zijn zeer verheugd dat je je hebt aangemeld voor het bijwonen van de consultatiesessie in Zoetermeer. In de bijlage tref je het programma aan van deze sessie. We beginnen om 19:00 uur stipt, vanaf 18:00 uur is er een buffet geopend.’ Huh?
Ik stuur direct een mail terug dat ik me niet kan herinneren hiervoor te hebben opgegeven. Gaat ook niet lukken, want ik heb andere verplichtingen. Per kerende post krijg ik antwoord. Dat mijn naam wel in de lijst met aanmeldingen stond. En wellicht goed om te kijken of ik nog naar een andere sessie kan gaan. ‘Want het is best belangrijk, je mening over de klok.’ Ja, vertel mij wat. Gelukkig is mijn zoon wel gegaan. Je kan echt geen veilingbijeenkomst missen. Al is het alleen maar om te voorkomen dat je het verwijt krijgt dat je ‘toch mee had kunnen praten?’
De klok versterken, het is een heikel punt. Maak dat maar eens duidelijk aan kopers, pardon, klanten. Sturen ze een mail dat ze opzoek zijn voor week 8 – 10 naar witte en gele matricaria. De aantallen erbij en natuurlijk de vraag wat dat gaat kosten. En ik maar weer uitleggen dat wij de klok willen versterken en daarom liever niet direct leveren. ‘Maar je kan ze wel in de klokvoorverkoop vinden.’ Dat blijkt echter geen optie, want ze doen alleen rechtstreekse handel.
En strijk ik dan eens met de hand over het hart, heb ik een paar uur later alweer spijt. Wil zo’n handelaar op een bepaalde datum over drie weken zes emmers hebben. Nou, vooruit maar, denk ik dan en noem een prijs. Realiseer ik me daarna dat die zes emmertjes over drie weken ook op de veiling moeten komen. Daar ga je geen kar voor laten rijden, stommerd!
En vanmorgen stond er weer een aanbodmanager van Plantion voor de deur. Of we daar zouden kunnen gaan aanvoeren ‘want onze klanten willen ook graag jullie matricaria kopen.’ Omdat ik het altijd moeilijk vind meteen nee te zeggen heb ik hem toegezegd dat ik het in de groep zou gooien.
Dus versterken van de klok? Of we er ook mee bezig zijn.
Kees van Egmond
