FloraHolland stopt na drie jaar met de Bloemistenklok in Naaldwijk. De Bloemistenklok deed me altijd denken aan de bloemist en de supermarkt die naast elkaar zijn gevestigd en dezelfde grootaandeelhouder hebben. De bloemist probeert zich te onderscheiden. Hij richt zijn toko daarom zo inspirerend mogelijk in, maar de grootaandeelhouder vertelt de klanten tegelijkertijd dat ze beter via internet bloemen en planten kunnen kopen.
Onderscheiden blijkt trouwens ook lastig voor de bloemist. Ook die supermarkt wordt door de aandeelhouder voorzien van een enorm breed sortiment, dezelfde service en een balletje gehakt bij het inkopen. De twee winkelformules zitten elkaar flink in de weg. Een goede poging tot onderscheid was wel dat de partijheffing werd afgeschaft op de Bloemistenklok.
Het bleek niet mogelijk voor FloraHolland om de Bloemistenklok in de lucht te houden. Als ze er volledig voor was gegaan dan was het wel gelukt, hoorde ik bij kwekers en kopers. De Bloemistenklok was een halfslachtige poging om bloemisten tegemoet te komen. Ontwikkelingen op de exportklok verliepen namelijk anders dan voorspiegeld. Inkoopeenheden op de exportklokken werden niet groter dan per blik en de tribunes zijn nog open.
En dan het gemor van groothandelaren. Zij hebben liever dat bloemisten bij hen inkopen. Hoe weersta je dat als veiling? Niet, denk ik. Zeker als je deelnemingen hebt in een aantal van die bedrijven.
Wat rest is dat bloemisten op zoek moeten naar een nieuwe plek om in te kopen. Waar kunnen ze heen als ze dat fysiek willen blijven doen en groothandel en exportklokken vanwege kosten geen optie zijn? Eelde, Rijnsburg, Plantion en Herongen liggen niet om de hoek. Maar misschien kunnen kleine bloemisten in het verdomhoekje gaan inkopen. Daar zitten ze tenslotte al bij FloraHolland.
