Het is hier de afgelopen weken kurkdroog geweest. Bovendien heeft de zomerwind voor een flinke stofbende rond het huis gezorgd. Mijn auto ken ik haast niet meer terug onder dat dikke pak vuil. De afdrukken van wat kattenpootjes op de voorruit verraden de aanwezigheid van onze viervoeters, alias de thuisblijvers.
Na de koffers uitgepakt te hebben en de eerste wasjes gedraaid te hebben, kan ik het niet langer aanzien. Mijn bolide heeft echt dringend een sopbeurt nodig. Gelukkig is er op een paar minuten rijden een uitstekende wasstraat, met alles erop en eraan. Voor minder dan tien dollar ben je er koning. Terwijl er drie man met de velgen bezig zijn, pak ik een kop koffie en lees de krant. Of het nu de wasstraat is, de schoenenpoetser of de pompbediende, je hoeft je hier zelden zelf in te spannen. Bij aankomst op het vliegveld begint het al en staat menig loopjongen klaar om je te assisteren bij de koffers. Van het oprapen van de band, tot aan het inladen aan de weg. Alles wordt voor je verzorgd!
Ook bij de supermarkt word je verwend. Niks muntje in een karretje en zelf je boodschappen in- en uitladen. Hier wordt dat voor je gedaan. Achter iedere kassa staat wel een inpakker klaar (veelal studenten), die voor een kleine vrijwillige bijdrage de waren voor je sorteert, verpakt en naar je auto brengt. Het is zo vanzelfsprekend, dat het afwijzen van deze dienst bijna onbeleefd is.
Ook in ons werk komt die V.I.P. behandeling terug. Zo hoeven onze kwaliteitscontroleurs op de farms maar naar een doos te wijzen, waarop het kwekerijpersoneel de bloemen uitpakt en het ons toont. We hoeven daardoor nauwelijks nog zelf iets uit te pakken. Het is een efficiënte manier van keuren bovendien.
Al dat gemak. Het is toch fijn terug te zijn. Bijkomend voordeel, het levert knap veel werkgelegenheid op!
Victor van Dijk,
Area-manager Zuid-Amerika, FleuraMetz
