Het was vorig jaar, na die computercrash op Hemelvaartsdag. Servicemonteur Nico had prima werk geleverd. Een nieuw moederbord, alles nagelopen en het werkte weer als voorheen. Toen had hij nog gezegd: ‘Ik was al bang dat je meteen, qua klimaatcomputer, deze tuin op de andere tuin zou aansluiten…’
Het is natuurlijk prachtig om een nieuw bedrijf te bouwen. Een mooi vierkant stuk, alles hagelwit en technisch afgestemd op de 21e eeuw. Wie wil dat niet? Maar als je, zoals wij rond de millenniumwisseling, uitbreidt door de tuin van de buurman te kopen dan gaat het toch iets anders. De beide bedrijven verouderen en hebben regelmatig onderhoud nodig. Dat kost geld, maar de boel plat gooien en nieuw opbouwen kost nog veel meer. En de vraag is, of zo’n investering rendabel is.
En zo besloten we vorig jaar om de Priva computer op tuin 1 te vervangen voor een meer bijdetijds exemplaar. Het was al eens gebeurd dat alle instellingen na een blikseminslag in de buurt opnieuw moesten worden ingegeven en ons werd voorgehouden dat een nieuwe crash weleens fataal zou kunnen zijn. De oude CD750 was letterlijk en figuurlijk afgeschreven.
Het voordeel, zo hield de installateur ons voor, was dat we te zijner tijd tuin 2 er zo op aan konden sluiten. Want ook daar draaide een klimaatcomputer van eerbiedwaardige leeftijd. Een Van Vliet, voor de kenners. Geïnstalleerd in 1987. Toen had ik nog niet eens een pc thuis… Dus toen mijn zoon in januari zijn intrede deed in ons bedrijf keek hij met een scheef oog naar dat monochrome beeldscherm. ‘Die blijft u bedienen neem ik aan?’
Vandaar dat we een paar weken geleden opnieuw onze knopen telden en aanklopten bij de Priva-dealer. ‘Graag een offerte voor uitbreiding van de klimaatcomputer naar tuin 2.’ De uitkomst viel niet helemaal mee, maar we besloten met het oog op de toekomst toch te investeren in vernieuwing. Ik wil ook weleens op afstand de regenleiding aan kunnen zetten. Eh…
Nu zit ik nog met een probleem. Hoe ga ik dit aan Nico vertellen?
