Ooit werkte ik op een redactie waar we vonden dat we iets moesten doen met internet. Het zal ergens in de jaren ’90 zijn geweest. Na lang vergaderen werd in een hoek een computer neergezet die met internet was verbonden. Daarop konden de redacteuren terecht om hun mail op te halen – als ze een mailadres hadden – of om eens iets op te zoeken op internet. Het was niet echt nodig, maar het leek wel handig.
Het nut van internet hoef je nu niemand meer uit te leggen. Toch krijg ik een beetje het gevoel van toen, wanneer ik kijk naar Internet of Things (IoT). Dit is net als e-mail een ontwikkeling waar je niet omheen kunt. In de sierteelt wordt hier nog weinig mee gedaan. Eigenlijk best wel gek voor een sector die het vooral van zijn innovatieve kracht moet hebben. Terwijl de rest van de wereld er volop mee aan de slag is. Want de voorspelling is dat in het jaar 2020 bijna 21 miljard apparaten verbonden zijn met internet.
De mogelijkheden van IoT zijn oneindig, maar blijkbaar is het lastig om concrete toepassingen voor het eigen bedrijf te bedenken. Bovendien breken nieuwe technieken meestal pas echt door als ze een groot probleem oplossen. En in de sierteeltsector zijn veel processen al heel effectief ingericht, waardoor de meerwaarde van iets als IoT niet direct duidelijk is.
Hoe het ook zij, achterblijven bij dit soort ontwikkelingen is gevaarlijk voor je concurrentiepositie. IoT leidt in andere sectoren al tot nieuwe businessmodellen. De tuinbouw moet daarom gewoon aan de slag met IoT. Het helpt als een ondernemer daar visionaire ideeën over heeft, maar voor de meesten zal het neerkomen op voorzichtig uitproberen, en met kleine stapjes ervaring opdoen.
Joef Sleegers, vakredacteur Vakblad voor de Bloemisterij
