Hoogheemraadschap van Delfland onderzoekt de mogelijkheid om op basis van environmental DNA (eDNA) de bron op te sporen van meststoffen en gewasbeschermingsmiddelen in oppervlaktewater. De eDNA-methode gaat ervan uit dat bij elke lozing of lekkage ook DNA in het water komt van het gewas dat in de betreffende kas wordt gekweekt.
Van de vervuilingen die Hoogheemraadschap van Delfland constateert, is het vaak niet mogelijk precies aan te geven van welk bedrijf deze afkomstig zijn. De innovatieve eDNA-techniek kan Delfland mogelijk helpen bij het verder terugdringen van lozingen en lekkages en zo bijdragen aan een betere waterkwaliteit in ons gebied. Ze stelt vast dat op veel plekken nog teveel chemische stoffen en voedingsstoffen in het water zitten, onder meer vanuit de kassen en de landbouw.
Waterkwaliteit verbetert
Als ze de bron van de vervuiling achterhaalt, kan het waterschap samen met de betreffende ondernemer herhaling voorkomen. Die werkwijze hanteert het waterschap overigens al enige tijd met succes bij de reguliere controles, getuige haar rapportage over de waterkwaliteit in 2018 Uit de rapportage blijkt dat de chemische waterkwaliteit in 2018 weer een stukje beter is geworden. In 2018 is tevens het laagste aantal bestrijdingsmiddelen aangetoond sinds er door Delfland bestrijdingsmiddelen worden gemeten. De waterkwaliteitsrapportage laat zien dat er weliswaar verbeteringen zijn, maar dat de doelen van de Europese Kaderrichtlijn Water voor 2027 nog niet binnen handbereik zijn.
eDNA-methode wint aan populariteit
Via eDNA sporen waterschappen ongeveer sinds 2016 naar dieren, planten en bacteriën in het water. Analyse van dit eDNA is een goedkope en efficiënte manier om aan te tonen wat er in het water leeft. De toepassing van eDNA-technieken in het waterbeheer wint snel aan populariteit. KWR ontwikkelde bijvoorbeeld de NL-Vispopulatiescan, die het mogelijk maakt om door analyse van DNA-sporen in het water de soortensamenstelling van de visstand te bepalen. Vissen vangen en tellen hoeft dan niet meer.
