Een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd. Ik herinner mij dat mijn vrouw dit kreeg in Nederland toen ze alleen een Brits paspoort had. Inmiddels heeft zij ook de Nederlandse nationaliteit en een paspoort. Ja waar brexit niet goed voor is.
Ik heb vandaag mijn werkvergunning opgehaald, het is voor onbepaalde tijd. Was het bijna vergeten, had het al vier jaar geleden aangevraagd. Het is geen geheim dat ik verliefd ben op dit land in de ruimste zin van het woord. Al bijna 50 jaar is dit mijn tweede thuis. We hebben de daad bij het woord gevoegd met de aankoop van een zomerhuis aan de Keniaanse kust.
Dit gebeurt allemaal in de aanloop naar Valentijn. Eigenlijk zouden we het druk moeten hebben met extra productie door het warme weer van januari. Maar ook in Kenia is dit jaar alles anders. Het regent nu al bijna 8 maanden onafgebroken. Ik heb dit nooit eerder meegemaakt, maar het is fantastisch voor het land. De meeste bloemenkwekers verdienen meer in tijden van schaarste dan in tijden van overvloed, zoals verleden jaar.
Geen enkel jaar is hetzelfde. Misschien is het wel het begin van een tijdperk waarin de Keniaanse kweker stopt met klagen. Wij zelf hebben versteld gestaan van wat er allemaal verbeterd kon worden. Het was gewoon keihard nodig om de buikriem aan te trekken. En wat is het lekker dat er weer een gaatje bij kan. Wij hebben het dan weer meteen over wat en waar we gaan bouwen. Een zwaluw is echter nog geen zomer, dus niet dit jaar.
Terwijl ik dit schrijf staat de tv op een Engels kanaal. Vanavond om 23.00 uur gaan ze uit de EU. Niemand weet wie er beter van wordt. Ik ben zwaar anti, want ik geloof nog steeds in samen sterk. Ik hoorde wel dat de Britten te eerlijk zijn voor Europa. Zij hebben alle regels altijd precies nageleefd, terwijl veel andere landen binnen Europa het niet zo nauw nemen. Wat dat betreft gun ik ze het beste. Het is net als met Valentijn, de tijd zal het leren.
Ik zou het bijna vergeten, de global warming. In Nederland heet het stikstofuitstoot. Wat een soap! Het braafste jongetje van de klas willen zijn, terwijl de grote jongens meer uitstoten in een dag dan wij in jaar. Ik eindig met de Keniaanse slogan: Don’t worry be happy.
Simon van der Burg
Rozenkweker Kenia, Timaflor
Hier lees je meer columns van Simon
