Het lijkt erop dat het jongetje, en daarmee bedoel ik dat Latijns-Amerikaanse ventje genaamd ’El Niño’, op vakantie is in Yiliang, China. Het fenomeen El Niño is kort door de bocht het opwarmen van het wateroppervlak van het centrale en het oostelijke deel van de Stille Oceaan.
Oorspronkelijk was dit een lichte vorm, die rond Kerst langs de kust van Peru en Ecuador liep. Vandaar ook de benaming El Niño, het jongetje, verwijzend naar de geboorte van Christus. Nu is dit in de loop der jaren allemaal wat uit de hand gelopen en heeft het een groot effect op het weer. Het veroorzaakt met name droogte in natte delen van de wereld en zware regen en wind in drogere delen van de wereld.
En dat is nu precies wat er bij ons aan de hand is. Normaal hebben we hier de regentijd in juni en juli. En dan kan het best wel eens hard regenen. Normaal is april de droogste en schraalste maand van het hele jaar. Nu is het omgedraaid. Het is nu april en je regent van de straat. Niet zomaar een buitje, maar echte tropische stortregens die een half uur duren. Vergezeld van wind die ik hier nog nooit heb meegemaakt.
Taferelen die je normaal op het nieuws ziet van tyfonen in bijvoorbeeld de Filipijnen. Het is gelukkig wel heel lokaal. Je waait op de ene plek weg en 10 km verder is het normaal voorjaarsweer. Dit geeft uiteraard de nodige problemen. In het dagelijks leven, maar ook op de farm als zo’n lokale depressie precies over de farm gaat.
Dit ventje heeft ook nog een zusje: La Niña. Vrij vertaald het meisje. Het El Niño-verschijnsel wordt vaak, maar niet altijd, gevolgd door zijn zusje La Niña. La Niña is het tegenovergestelde van El Niño. Dus waar El Niño staat voor opwarming is La Niña representatief voor afkoeling. El Niño van 2015 -2016 loopt op zijn eind, dat verklaart ook zijn uitstapjes naar China. Hij wil nog even gauw wat van de wereld zien. Ik hoop echter wel dat zijn zusje ook komt.
Na zulke tyfoon-achtige taferelen zijn we hier wel toe aan wat figuurlijke afkoeling.
Cok Harteveld
