Nieuwe focus van het kabinet op landbouw in intensieve en extensieve gebieden kan tot nieuwe impuls van verplaatsing leiden. Dat blijkt uit een essay ‘Perspectieven voor landbouw in een gebiedsgerichte benadering’ van Wageningen University & Research.
Als de plannen doorgaan, wordt 42% van de landbouwgrond in Nederland aangewezen als zone A, waar kan worden gewerkt aan optimalisatie van de productie en export. Dit zijn de meest intensieve teeltgebieden, maar de overheid moet de landschappelijke waarde van deze productiegebieden waarborgen.
Duidelijkere keuzes
Landschappelijk gezien bestaat zone A uit grootschalige, op productie gerichte landbouwgebieden. Deze bestaat uit een afwisseling van grondgebonden akkerbouw, vollegrondsgroenteteelt, tuinbouw en intensieve melkveehouderij.
Volgens de onderzoekers moet in dit gebied voor de niet-grondgebonden teelten bij uitbreiding ‘duidelijker keuzes’ gemaakt worden, schrijven de onderzoekers. “Wij bevelen de graduele verplaatsing van een deel van de niet-grondgebonden landbouw (naast kassen, ook vis- en insectenkweek) naar ruimtelijke clusters (greenports, agroparken) aan, om de kwaliteit van het landbouw te behouden en synergieën tussen de verschillende typen bedrijven te bevorderen.”
