Afgelopen maand had ik het voorrecht dat ik er een paar dagen tussenuit mocht. Drie dagen bij de fraters, de mannelijke tegenhanger van de nonnen in Vught, om in groepsverband te werken aan eigen doelgericht persoonlijk leiderschap. Ik kijk terug op waardevolle dagen waarbij drie dagen pauzeknop heeft gezorgd voor een welkome verfrissing en aangescherpte inspiratie. Met een knipoog zeg ik dan: “Ik kan er weer even tegenaan”.
Een paar dagen uit de dagelijkse routine helpt goed om even afstand te creëren. Je blik op je eigen handelen, het eigen bedrijf of team kan daardoor een mooie aanscherping krijgen. Of wellicht wat filosofischer: door reflectie ontstaat nieuwe inspiratie om door te kunnen gaan. Een korte vakantie heeft wellicht ook al dit effect. Het creëert ruimte in de bovenkamer en geeft nieuwe energie om daarna weer gas te kunnen geven. Of het via vakantie gaat, of een paar dagen afstand nemen onder begeleiding, het helpt beide om jouw beeld van de realiteit extra kleur te geven.
In de groep zaten directieleden, ondernemers, beleidsmakers en managers. Wat bindt deze groep? Allemaal in een fase die te beschrijven valt als: ‘Wat is voor mij nodig om de komende jaren vooruit te kunnen?’. Wellicht niet helemaal een logisch onderwerp voor jou wanneer je in de waan van de dag aan het ondernemen bent? Voor mij werkt het stimulerend om mezelf langer in de spiegel aan te durven kijken dan ’s ochtends bij het tandenpoetsen. Wellicht herken je dit gevoel wel. Waar sta ik nu eigenlijk en wat is mijn volgende stap? En waarom zou ik zo nodig een volgende stap moeten zetten? Is meer, anders, groter, of uitdagender altijd beter of nodig? En ja, ik ben 46, dus het kan met een bepaalde levensfase te maken hebben zeg ik opnieuw met een knipoog. Ik zie het overigens zelf wel als werken aan mezelf. Net zoals de auto in periodiek onderhoud gaat, zijn we als mensen ook zo nu en dan toe aan een periodiek onderhoud.
Mijn periodieke onderhoud is dus best goed gelopen zoals ik al bij de introductie al aangaf. Het bracht mij in ieder geval een stap vooruit, door weer scherp te krijgen vanuit welke missie (of bron) ik iedere dag mijn bed uit kom. Dat lijkt soms heel vanzelfsprekend, maar dat gaat meestal niet over geld, geloof, status of erbij willen horen. Bij mij is deze missie ‘Iedere dag de wereld een stukje beter maken.’ Uiteraard een enorme grote uitspraak die je moet vertalen naar de dagelijkse praktijk. Het gaat er dus om dat je je missie (of doel) terug kunt zien in je dagelijkse dingen op het werk, privé of als persoon. Het invulling geven aan je missie doe je vanuit je kracht, maar ook door je beperkingen onder ogen te durven komen. Die beperkingen remmen je vaak om juist je doel te bereiken. Vaak worden persoonlijke beperkingen ingegeven door dat stemmetje van binnen dat we allemaal wel kennen. Dit remt je juist weer om je missie te bereiken. Daarmee leren omgaan helpt je juist om de volgende stap te kunnen zetten. Voldoende handvaten om iedere dag invulling te blijven geven aan de persoonlijke missie.
Kortom, ik heb genoten van de pauzeknop en kan er weer even tegenaan. Wanneer druk jij je pauzeknop in en kijk je jezelf weer eens goed in de spiegel?
