Er hangt dit jaar een lange slinger met letters en tweeklanken aan de muur van onze huiskamer. Korte ei, lange ij, oo, ui, oe, ch. Elke maandagmiddag volgen onze kinderen Nederlandse les aan de Nederlandse school in Quito. Nu de oudste dit jaar in groep 3 zit, krijgt hij iedere week een nieuwe letter mee naar huis. Met het einde van het schooljaar in zicht, kreeg hij deze week de laatste en ook de lastigste tweeklank mee: de ‘eu’.
De Nederlandse school in Quito (of voluit ‘Stichting Nederlandse Taal en Cultuur’) is in 1994 opgericht en heeft als doelstelling het geven van kwalitatief hoogwaardig taalonderwijs op maat aan leerlingen van het kleuter-, primair en voortgezet onderwijs.
De school is toegankelijk voor iedereen die maar Nederlands wil leren, maar in de praktijk komt het er op neer dat vrijwel alle leerlingen afkomstig zijn uit gezinnen waarbij thuis minstens één ouder het Nederlands als voertaal gebruikt.
Naast de taal is er op de school ook aandacht voor de Nederlandse en Belgische cultuur. Zo worden er iedere jaar speciale activiteiten rond Sinterklaas en Koningsdag georganiseerd. En wordt er ook één keer per jaar een cultuurweekend gehouden, waarbij een specifiek Nederlands of Belgisch onderwerp centraal staat.
Het aantal leerlingen op de school schommelt al jaren tussen de 35 en 40. De groepsindelingen worden gemaakt op basis van leeftijd en leerniveau. Net als op iedere school in Nederland, moeten ook hier de oudere kinderen onder meer spreekbeurten houden en boekverslagen schrijven.
De lessen worden gegeven door twee leerkrachten uit Nederland, die beiden veel ervaring in het onderwijs hebben. Bovendien wordt de school ondersteund door het NOB. Dat staat voor ‘Nederlands Onderwijs in het Buitenland’. Het NOB toetst verder nog de kwaliteit van het onderwijs en bemiddelt bij onder meer cito-toetsen. Dat is handig, want mocht een familie evenwel terugkeren naar Europa, dan kan het kind probleemloos instromen in het basisonderwijs.
Tot enkele jaren terug kon de school, en de ruim 200 andere Nederlandse scholen in de wereld, nog rekenen op een kleine bijdrage van de Nederlandse staat. Maar die subsidie moest naar aanleiding van de crisisjaren helaas worden stopgezet.
Echter kort geleden kwam het goede nieuws: Nu het economisch weer voor de wind gaat, keert ook de subsidie weer terug.
Een mooie opsteker om de zomervakantie mee in te gaan!
Victor van Dijk,
Area manager Zuid-Amerika, Fleurametz
