Door de coronacrisis is het Royal FloraHolland (RFH) nog niet gelukt om met handelspartijen tot een convenant 100% duurzame inkoop van bloemen en planten te komen. Dit zei CEO Steven van Schilfgaarde tijdens een plenair debat op de Dag van de Coöperatie 2020 op 10 december.
Van Schilfgaarde wil dit bereiken niet alleen met de zogenoemde versnellingsgroep (naast RFH, Royal Lemkes, Dutch Flower Group, Waterdrinker en FleuroMetz), maar ook met de Vereniging van Groothandelaren in Bloemkwekerijproducten (VGB). „Als 100% duurzame inkoop van bloemen en planten de nieuwe norm wordt dan gaat er ook duurzaam geteeld worden”, stelt Van Schilfgaarde.
Betere commitment
Om daar te komen is een breed draagvlak nodig, geeft de CEO van RFH aan. De poging om te komen tot een convenant is door de coronacrisis niet gerealiseerd. „De partijen zijn door corona elkaar een beetje verloren in dat proces. Dus er is meer tijd nodig om tot een goede afspraak te komen. Dat betekent niet dat er geen commitment is, want die is er nadrukkelijk wel. Maar we willen een nog breder en beter commitment realiseren dan we op korte termijn kunnen afdwingen.” Van Schilfgaarde schat in dat daar twee maanden extra tijd voor nodig is. Alleen over de punten en komma’s is volgens Michiel de Haan, ceo Royal Lemkes, nog enige discussie.
Een groot deel van de handelaren staat al achter het commitment van 100% duurzame inkoop, liet hij aan dezelfde debattafel weten. Een kleine groep echter nog niet. Ook hij denkt dat corona bijgedragen heeft aan de vertraging doordat veel bedrijven bezig waren met overleven.
Mag wel waar zijn, maar volgens Bianca van Eijk, mede-eigenaar van agapanthuskwekerij Eyco in Pijnacker, mogen handelspartijen die commitment wel beter uitspreken. En daar is De Haan het weer mee eens: „Die oproep doen we naar collega-handelsbedrijven en VGB-leden en we zullen die lobby hard voeren. Alle VGB-bedrijven zouden het convenant moeten ondertekenen.” Hij is positief over de bereidheid daartoe.
Vraagtekens bij een convenant
VGB-directeur Matthijs Mesken vraagt zich echter af of er wel een convenant nodig is. De handel heeft zich immers al aan Floriculture Sustainability Initiative (FSI) gecommitteerd. Steeds meer groothandelaren sluiten zich er bij aan. „Eerlijk gezegd werden wij wel verrast dat RFH wenst, eigenlijk min of meer eist, dat we een convenant 100% duurzame inkoop ondertekenen. Dat is slecht gevallen bij mijn achterban, want ze zien dit als dubbelop met FSI.”
Mesken meldt dat in januari verder wordt gepraat over samen optrekken op het gebied van duurzaamheid. „Waarvan duurzaam inkopen een onderdeel is. Voor de handel gaat het ook over onder meer wildgroei aan kartonnen kragen en andere verpakkingen die door de veilingorganisatie worden voorgeschreven. Onderwerpen die ook geld kosten en voor de handel direct afval is.”
Goed op weg
Volgens FSI-programmamanager Jeroen Oudheusden zijn op basis van metingen van eind 2019 producten van snijbloementelers voor 75% gecertificeerd en van potplantentelers voor 80%. „Per bedrijf en product/herkomst-combinatie kan dit verschillen. Vooral de laatste 2 jaar is een enorme opleving opgetreden van in zowel gecertificeerde kwekers als in de aankoop van gecertificeerd product.” Want ook handelaren zitten niet stil. Royal Lemkes meldde half juli dat ze het FSI-doel van 90% duurzame inkoop heeft bereikt; als eerste van de vijf ondertekenaars in mei 2017 van het manifest ’Samen Duurzaamheid en Transparantie Versnellen’ (de versnellingsgroep). Drie andere, Dutch Flower Group, Waterdrinker en FleuraMetz zeggen zich er aan te gaan houden.
Tenslotte bij Royal FloraHolland voert 44% van de aanvoerders gecertificeerde producten aan, goed voor 85% van de omzet. Oudheusden juicht de stappen die de veilingorganisatie neemt toe. Ook dat voet bij stuk wordt gehouden. „Verplichte certificering om toegang te krijgen tot de coöperatie is een krachtig signaal. FloraHolland wordt daarmee minder die open marktplaats die ze altijd is geweest. En werkt dus toe naar een handelsplaats voor gecertificeerde bloemen en planten. Een goede beslissing in het belang van kweker, handelaar en sector.”
Minimumprijs duurzaam product
Een vraag die ook op tafel kwam, was: ’Hoe zit het met de minimumprijs om producten duurzaam te kunnen telen? Een ingewikkeld te beantwoorden vraag vindt Van Schilfgaarde, omdat daar mededingingswetgeving aan ten grondslag ligt. Daar is RFH met de Autoriteit Consument en Markt (ACM) over in gesprek om te kijken wat is toegestaan. „Minimumprijzen zijn door kwekers op de klok aan te geven, maar een collectief minimumprijs is andere koek.”
Dat het een ingewikkeld thema is, beaamt De Haan: „Zo roepen grote retailers wel om duurzame producten, maar willen ze niet duurzaam betalen. Wat betreft ruimte voor minimumprijsvorming zou enige normgeving vanuit de overheid fijn zijn en iets meer vrijheid voor marktpartijen.”
