De CO2 die in de glastuinbouw nodig is technisch uit buitenlucht te halen, alleen economisch niet. Dat blijkt uit onderzoek van TNO uitgevoerd binnen het programma Kas als Energiebron. De site van het programma maakt daar melding van.
In het onderzoek zijn de mogelijkheden onderzocht om te komen tot een met de kas geïntegreerd CO2 afvang- en doseersysteem dat de CO2-concentratie in de kas kan verhogen tot de gewenste concentratie gebruikmakend van CO2 uit de buitenlucht. Dat zou dan moeten gebeuren tegen maximale kosten van 40 euro per ton CO2.
Het idee is om in de nacht via een materiaal dat CO2 adsorbeert CO2 uit de koude omgevingslucht te binden. Overdag wordt een luchtstroom uit de kas eerst opgewarmd met behulp van geothermie of restwarmte en vervolgens wordt met deze verwarmde lucht de gebonden CO2 weer vrijgegeven. De luchtstroom is daarmee verrijkt met CO2 en niet sterk geconcentreerd. TNO heeft op basis van laboratoriumproeven en een deskstudie de haalbaarheid bepaald.
Technisch mogelijk
Technisch blijkt het mogelijk om het CO2-gehalte in de kas te verhogen tot de gewenste concentratie met CO2 uit buitenlucht. Het materiaal dat was geselecteerd voor het binden van CO2 was een met amine geïmpregneerde koolstofmonoliet. Hiervoor zijn verschillende technologische procesconfiguraties ontwikkeld, mede gebaseerd op de beschikbaarheid van geothermische warmte. De voorkeursopties, waarbij tevens gebruik wordt gemaakt van geothermische warmte, zijn:
- Circulatielucht opwarmen tot een temperatuur van ongeveer 70°C dat wordt gebruikt voor het strippen van de CO2 uit het adsorptiemiddel;
- Water verdampen onder vacuümomstandigheden bij 70°C om waterdamp te produceren dat wordt gebruikt voor het strippen van de CO2 uit het adsorptiemiddel.
Benodigde oppervlakte
Voor een eerste schatting is de oppervlakte berekend die nodig is voor de CO2-afvangeenheid om 50 hectare aan kassen te bedienen. Op basis van literatuurramingen zou daarvoor ongeveer 1,1 hectare vereist zijn. Het blijkt dat de prijs kan oplopen tot 200 tot 300 euro per ton CO2, wanneer de kosten voor aardwarmte vergelijkbaar zijn met de kosten voor aardgas. De kosten kunnen dalen tot waarden lager dan 100 euro per ton CO2 bij een schaalvergroting en wanneer wordt aangenomen dat aardwarmte tegen geringe kosten beschikbaar is.
