Voorafgaand aan een klus heb je altijd al een idee wat je zou kunnen doen. Je wordt getriggerd door het telefoontje wat je op voorhand had, en je hebt natuurlijk je eigen stijl en ideeën. Daarom is het leuk om klanten als Rob te hebben.
Ik had een afspraak in Alphen aan Rijn, of ik naar de tuin kan komen kijken om een nieuw beplantingsplan te maken. „Natuurlijk, graag.” Ik ben een beetje laat, want de snelweg stond helemaal dicht. Daar aangekomen word ik, omdat het nog net licht is – dit gebeurde voor het ingaan van de zomertijd – snel de auto ingestuurd.
Rob wil me een border laten zien die ter inspiratie kan dienen voor die van hun. In mijn gedachte krijg ik zo meteen een rijke vasteplantenborder te zien. Nog in winterrust dat wel. Maar, zoals we dat tegenwoordig doen, met zijn winterkleed nog aan, mooi wuivende grashalmen en afgestorven vaste planten zullen het beeld domineren. Met daartussen al oppiepend voorjaarsgroen, wat staat te trappelen om al het moois wat het voorjaar te bieden heeft te laten zien.
Rob vertelt me verder dat het een border is die hij gedurende de jaren dat hij er langs fietst naar zijn werk heeft zien evolueren. Met mooie verschillende groentinten en diverse structuren, alles gecomponeerd als ware het een klassiek muziekstuk. In mijn hoofd word ik bevestigd, en denk steeds meer aan een prairieborder.
We stappen uit in een jaren 70 woonwijk: „Hier naar links is het.” Tot mijn grote verbazing loop ik tegen een vol uitgegroeid coniferen-, rhododendron- en heideparadijs. Om eerlijk te zijn, ik sta perplex. Geen afgestorven vaste planten, maar coniferen in tal van verschijningsvormen. Weg alle voorgevormde ideeën, tijd om goed te luisteren, de geest open te maken en nieuwe ideeën te laten vloeien.
