China heeft een groot aandeel in de plastic soep in onze oceanen. Onze oceanen zijn een bron van voedsel, zuurstof, werk en inspiratie. Maar ze worden nu gebruikt als een stortplaats. Het bewustzijn hiervan groeit echter enorm. Dat is heel bemoedigend om te zien.
Ook in China groeit het besef dat het zo niet langer kan. Dat ontstond al in 2008, toen er regels kwamen voor plastic tasjes. Tasjes gemaakt van heel dun plastic werden verboden. De nog toegestane tasjes moesten doorberekend worden aan de klant en er moest informatie op komen over materiaal en slechte invloed op het milieu. Dat kwam niet helemaal uit de verf. Alleen de grote supermarktketens gaven hieraan opvolging, maar die verpakten ondertussen heel veel groente en fruit in dunne plastic folies.
Nu, met de gigantische toename in thuisbezorgmaaltijden, is het zelfs erger dan ooit. De talloze apps voor maaltijdbezorging bestonden nog niet in 2008 en glippen nu door de mazen van het net. In 2017 was de hoeveelheid afval afkomstig van maaltijdverpakkingen 9 keer hoger dan 2 jaar daarvoor: 1,6 miljoen ton doosjes, stokjes, lepeltjes en tasjes. De recycling en verwerking van al dit afval liet ook te wensen over.
China was druk met het recyclen van plastic afval uit het westen en zo verdween het grootste deel van China’s eigen afval onder de grond, verbrand of in de rivier. Waar het dus in 9 van de 10 gevallen eindigt in de oceanen. Dat is goed over. China is gestopt met het importeren van westers afval en zet zwaar in op de verwerking van eigen afval. Dit is zeker op het platteland een uitdaging. Daar is men er nog niet zo van bewust dat het gewoon dumpen van vuilnis slecht is voor de mensheid.
De Chinese provincie Hainan trapt af met doelstellingen om productie, verkoop en gebruik van alle eenmalig, niet biologisch afbreekbaar plastic terug te brengen naar 0 in 2025. De provincie gebruikt nu zo’n 120.000 ton per jaar. De overheid heeft afgekondigd voor het eind van het jaar een monitor en handhavingssysteem op te zetten en in bedrijf te hebben. In deze plannen komen de voedselthuisbezorgdiensten er ook niet onderuit. Het is goed om te zien dat China de ogen niet sluit voor deze problematiek. En als China eenmaal iets in het hoofd heeft, kan het heel hard gaan. Dat geeft moed!
Cok Harteveld,
General manager Van den Berg Roses, China
Lees hier de vorige blog van Cok Harteveld
