Ons stekkie Quito is een juweeltje van een stad. Met zijn Inca-verleden, Spaanse overheersing en uiteindelijke onafhankelijkheid in 1822 ademt de stad historie. Het ligt centraal tussen kust, bergen en jungle en is vorige maand bij de World Travel Awards (de Oscars voor toerisme) voor het vierde jaar op rij uitgeroepen tot winnaar van South America’s Leading Destination. Daar mogen we met recht trots op zijn!
Maar niet alles is gelukzalig. De bevolkingsgroei is enorm. Met inmiddels ruim 2 miljoen inwoners is het hard op weg om de grootste stad van het land te worden (dat is nu nog de havenstad Guayaquil). Maar uitbreiden kan de stad door haar geografische ligging tussen vulkanen en valleien vrijwel niet.
Vanuit de lucht gezien lijkt Quito wel een 40km lange knakworst, omringd door natuurlijke barrières. Ontsluitingswegen van en naar de stad zijn er dan ook nauwelijks. En in de stad zelf is het vechten om voorrang tussen baksteen en asfalt inmiddels begonnen. Dat de stad nu zo dichtgeslipt is, komt niet louter door de snelle bevolkingsgroei, maar ook zeker door het exponentieel toegenomen aantal voertuigen.
Na de dollarisatie van de Ecuadoraanse economie nu al weer 16 jaar geleden, werd de aanschaf van een huis of auto ineens voor een grote nieuwe bevolkingsgroep bereikbaar. Het gevolg: een verdubbeling van het autopark van een kwart miljoen toen naar ruim een half miljoen voertuigen nu. Alleen was de stad daar absoluut niet op berekend.
Om de spitsuren nog enigszins te ontlasten, heeft het stadsbestuur jaren terug nog wel de ‘pico-&-placa’ maatregel ingesteld (waarbij je afhankelijk van het laatste cijfer van je nummerbord, één dag per week niet tijdens de piekuren de weg op mag). Maar ook die maatregel is inmiddels niet meer afdoende, ondanks dat het best eventjes hielp in het begin.
Wat dan nu? Dat vragen de inwoners zich zelf ook af. Er zijn onlangs een paar grote projecten gestart om met name de ontsluiting te verbeteren. En ook de aanleg van de eerste metrolijn is in volle gang. Maar dat betekent dus nog eventjes één grote bouwput tolereren en wat meer verkeershinder incasseren. Lukt het de stad zich begaanbaar te krijgen, dan zal Quito nog jaren Leading Destination kunnen zijn.
Victor van Dijk,
Manager Zuid-Amerika, Fleurametz
