Vanaf begin juli zijn de weersomstandigheden ideaal voor het uitbreken van bacterievuur (Erwinia amylovora). Deze bacterie kan grote schade aanrichten aan zowel meidoornhagen als aan fruit- en laanbomen. Naktuinbouw start daarom met controles in de bufferzones.
Bacterievuur komt in grote delen van Nederland voor. Het verspreidt zich gemakkelijk naar andere gevoelige gewassen. Een bufferzone is een gebied met extra maatregelen om verspreiding van bacterievuur te voorkomen.
Het aanplanten van een aantal voor bacterievuur gevoelige planten, zoals wilde meidoorn (Crataegus), is grotendeels verboden. In aangewezen gebieden van landschappelijke waarde is dit toegestaan, binnen een zone (zie blauwe gebieden).
De keurmeesters controleren alle meidoornobjecten in de groene ruimte binnen bufferzones. Dit varieert van solitaire bomen, hagen tot bosschages. Daarnaast controleren de keurmeesters ook alle fruitteeltpercelen in de zones. Deze objecten zijn digitaal vastgelegd en worden systematisch allemaal gecontroleerd. Verder controleren de keurmeesters alle andere waardplanten die ze in de groene ruimte tegenkomen.
Keurmeesters inspecteren de groene ruimte één keer per seizoen. Bij een aantasting volgt een hercontrole. De controles gaan vaak te voet, op de fiets of in de fruitteeltpercelen ook wel op een quad. U herkent de keurmeesters aan hun gele hesjes of het woord ‘Bacterievuurcontrole’ op hun auto.
