We zijn weer terug uit Argentinië. We hebben ons erg verkeken op de grootte van dit land.
Voordat je daar iets begint probeer je toch eerst wat van het klimaat en omgeving op te snuiven. Drie dagen in Buenos Aires was genoeg om erachter te komen dat het een bruisende – min of meer Europese – stad is die ook weleens betere tijden heeft gekend.
Daarna doe je in Argentinië alles per vliegtuig; een binnenlandse vlucht van twee uur is niets bijzonders. Argentinië is een land met ongekende mogelijkheden. Alles is er, behalve goede bloemen.
De kwaliteitsbloemen worden geïmporteerd uit Ecuador en het gewone spul wordt lokaal geteeld rondom de steden. Dat ze gek zijn op kwaliteit is een ding wat zeker is.
Wij waren daar op een trouwfeest met inderdaad bloemen uit Ecuador. Fantastisch en iedereen sprak erover. De volgende ochtend hoorden we over de consternatie; alle rozen waren meegenomen door de mensen van de feesttent.
In de tussentijd ging de uitbreiding van Tima 5 in Kenia rustig door. Bij het pomphuis zit het dak erop, water zit in het bassin en de goten op de eerste kas. Als ik dat allemaal via WhatsApp krijg doorgestuurd voel ik me wel erg bevoorrecht. Ja, waar je ook bent en wat je ook doet: een gemotiveerde club mensen maakt het verschil.
Er was ook nog tijd voor een retourtje Barcelona, (Buenos Aires in het klein). Met de Catalanen nog volop in de weer voor onafhankelijkheid. Ze waren duidelijk niet blij dat hun baas in Duitsland wordt vastgehouden. Wij Nederlanders snappen hier niets van, want van de buitenkant gaat het heel goed met Spanje en Catalonië in het bijzonder.
Een heel groot voordeel van reizen is dat je niet dagelijks naar het nieuws hoeft te kijken of luisteren. Zeker na het feit dat de verkiezingen in Kenia over zijn, dat er regen is gevallen en de euro alleen maar sterker wordt. En niet te vergeten het weer in Europa; het is koud en nat. Het is niet goed voor de tuin, maar wel voor de bloemen. Ook dankzij een vroege Pasen.
Wat we hebben laten liggen met Valentijn en Vrouwendag is in een paar weken bijna weer goed gemaakt.
Het mooie van bloemen is: je weet het nooit, je moet er gewoon altijd zijn. Ik mag het niet hardop zeggen, maar in de wandelgangen van Aalsmeer hoor of zie je heel veel mensen zuchten van blijdschap. Eindelijk rust in de tent en beide voeten weer op de grond. De veiling is bezig met logistiek en dingen, zoals de klok waar (bijna) alles om draait.
Duidelijk: we hebben ons niet verveeld de afgelopen tijd en meer dan 50 uur aan airmiles gespaard. Maar we zijn ook weer helemaal klaar om lekker aan de slag de gaan in de klei van Timau. Voorlopig nog maar even blijven dromen van Argentinië.
Simon van der Burg,
Timaflor, Kenia
