‘Wat een prachtige bloemen heb je daar staan!’ Het is mijn zus op de verjaardag van mijn vrouw. Ik pronk met andermans veren, want de zalmoranje rozen heb ik niet zelf gekocht. Het is een verjaardagscadeau van onze loonwerker. Hij heeft zijn adresjes, zegt hij altijd.
‘Ja, mooi hè? Een plaatje! En ze worden nog veel mooier. Ze staan twee weken op de vaas. En die knoppen worden alleen maar groter.’ In mijn hoofd vormt zich een plannetje. Volgende week is haar man, mijn zwager, jarig. Ik neem zo’n bos mee. Dan kan ze er zelf van genieten. De naam van de roos is een nadeel, maar kom op, dit is mijn zus.
En ja hoor, twee weken later krijg ik enthousiaste apps binnen mét foto’s. De rozen vallen in de smaak. ‘Zulke mooie zie ik nooit in de winkel!’ Nee, maar dat kan natuurlijk ook aan de bloemist die je bezoekt liggen. Of aan de naam? Wie weet.
Dus toen ik afgelopen week vrienden in het noorden van het land bezocht wist ik eigenlijk wel wat ik voor bloemen mee zou nemen. Die prachtige zalmoranje rozen. Een feestelijke binnenkomer, te meer op zijn plaats omdat er een opleiding met goed gevolg was afgerond. Dus ter verhoging van de vreugde… Maar ja, die naam… Ik twijfelde.
Weet je wat, bedacht ik, laat ik eens via internet bloemen bestellen en bezorgen. Dat heeft Kassa pas ook gedaan, met weinig goede resultaten, maar dan kan ik eens kijken of ze er ook van geleerd hebben. Ik besluit de beste website uit de test te nemen, dan kan ik me in iedere geval geen buil vallen. Topbloemen.nl. Eens zien of zij hun naam waard zijn.
Ik heb de keus uit tal van boeketten met vrouwennamen. En het is net als in het echte leven, ze hebben alle maten. Van klein en pittig tot aan Rubensproporties. Voor die laatsten betaal je uiteraard wel meer. Mijn oog valt op Amber. Dat er tijdens het bestelproces nog € 5,95 bijkomt aan bezorgkosten is even slikken, maar uit het oogpunt van transparantie wel te begrijpen.
En zo staat ons boeket al op tafel als we binnenkomen. Het is vrijwel identiek aan de foto op internet. Chapeau. Wat een entree. Maar toch, rozen waren nóg mooier geweest. Alleen, hoe vertel je aan je gastvrouw de naam van die roos? Ze zal wel denken… Miss Piggy… Ik?
Kees van Egmond
