‘Ben jij met deze temperatuur ook al stiekem in je tuin bezig Rob?’ Een té vrolijke presentator op Radio 2 is in gesprek met Rob Verlinden. En natuurlijk weet deze tuinexpert te vertellen dat hij elke dag buiten is te vinden. Hij wel ja.
Ik ook, een paar maanden geleden. De herfst was al volop in gang gezet. Het tijdstip bij uitstek om de tuin winterklaar te maken. En ik had een belofte gedaan, eerder in het jaar. ‘Die grote conifeer gaat eraan! Hij neemt steeds meer licht weg uit de kas, dus van ’t najaar snoei ik hem tot een meter boven de grond.’ Zonde, vond mijn vrouw. ‘En de vogeltjes dan?’ Toen ik antwoordde dat ik een voederplankje zou maken op het overgebleven stammetje keek ze me schamper aan. Ze kent mij.
En dus werd ik op een donderdag in oktober tegen het middaguur door twee zoons uitgedaagd. ‘Zullen we?’ Mijn vrouw was niet thuis. Twee uur later was de tuin geknipt en geschoren. Inclusief conifeer. Er stond nog een stam van anderhalve meter hoogte. Ai, dit was wel heel rigoureus.
Dat vond mijn eega ook. Hoofdschuddend liep ze door de tuin. ‘Wat kaal!’ Mijn verdediging dat haar vader ook altijd zo te werk gaat vond geen bijval. Dat het even wennen is wilde ze niet eens horen. Of dat het vanzelf weer vol groeit komend jaar. Mannen en oplossingen, houd erover op.
Al met al heb ik zo een paar rustige maanden achter de rug. Er viel nog sneeuw ook. Kwam goed uit want ik had expres de hortensia’s nog niet gesnoeid. Dat vult nog een beetje, zo’n grote bolvorm met een dikke witte laag. Maar ja, dan komen die recordwarme dagen van januari. Ligt de tuin daar in al zijn kaalheid. ‘Moeten die hortensia’s nog niet gesnoeid worden? En je zou toch een voederplank maken?’ Dag rust.
Komt er ook nog zo’n tuinverslaafde op de radio vertellen dat het heerlijk weer is om aan de gang te gaan. ‘Zet die bloeiende winterplanten buiten! Helleborus, krokussen, ze kunnen er tegen. En snoeien mensen! Het is er tijd voor!’
Ik hoop maar dat mijn vrouw de radio niet aan had vanmorgen.
Kees van Egmond
