‘En wat vullen we als klokvoorverkoopprijs in?’ Het is alweer even geleden dat ik die vraag stelde. In het begin van FloraMondo kwam het regelmatig voor. Alles went, dat blijkt maar weer. Op de een of andere manier ontwikkel je er gevoel voor. Wie had dat kunnen denken?
Het leek even of er oorlog uit zou breken. Nadat bekend werd dat FloraHolland een meerderheidsbelang in FloraXchange ging nemen kwamen de tegenkrachten meteen in het geweer. Citaten uit een interview met Marco van Zijverden verschenen op de website van het Vakblad. In mijn mailbox een verzoek om aan een enquête mee te doen met daarin de vraag hoe ik als kweker aankijk tegen de overname en of ik het nodig heb voor mijn bedrijfsvoering. Ik geloof dat ik op alle vragen ‘Geen Idee’ heb ingevuld. Ik ben er niet zo goed in, in de toekomst kijken. De enquête kwam trouwens bij een softwareleverancier vandaan. Misschien ook bang om klandizie kwijt te raken?
Een paar weken en het hele interview met de DFG-directeur later lijkt de oorlog toch weer even afgewend. We hebben kunnen lezen dat de verhouding tussen veiling en handel redelijk is. En op de enquête heb ik verder niks gehoord. Het wachten is nog op een Chamberlain die ‘vrede in onze tijd!’ roept.
Eén ding is wel zeker: We veranderen, langzaam maar zeker. Ook in de sierteeltsector. Vernieuwingen houd je niet tegen. Er wordt steeds meer op een andere manier gehandeld dan vroeger. De klok blijft belangrijk, noem het de thermometer van de markt, maar vrijwel elke kweker verkoopt een deel van zijn bloemen en planten ook rechtstreeks. Oudere generaties stoppen, jongeren treden aan en zo, haast geruisloos, voltrekt zich de verandering. Het is als met de Top 2000. Die ziet er nu heel anders uit dan in 1999. Alleen Bohemian Rhapsody blijft nummer 1. Alsof het de veilingklok is.
Ik baseer de voorverkoopprijs op de klokprijs. Een cent of wat er bovenop en klaar is Kees. Het beste van twee werelden. Wat mij betreft blijft dat zo. Zo niet, bedenk dan, alles went.
Kees van Egmond
