Mijn eerste baan betrok ik 30 jaar geleden bij Tuin en Landschap. Ik ging er na mijn studie aan de slag als vakredacteur. Elbert van den Berg was hoofdredacteur. Eén van zijn uitspraken komt nog vaak voorbij in mijn leven: „Wat kunnen we hiervan leren?” Je kunt de vraag stellen bij negatieve én positieve gebeurtenissen. Het voordeel van de vraagstelling bij negatieve gebeurtenissen is dat deze daardoor worden gerelativeerd, niet zinloos zijn geweest: we kunnen de ervaring meenemen naar de toekomst.
Nu de pandemie op zijn einde raakt, kan op grote schaal worden geëvalueerd. Om met Van den Berg te spreken: „Wat kunnen we hiervan leren?” Ik doel dan niet zozeer op de aanpak van de pandemie, maar op persoonlijke ervaringen in de afgelopen periode. Ik hoor veel mensen zeggen dat ze de rust als zeer prettig hebben ervaren. Ze genoten van het gezinsleven, eigen huis en tuin en de directe omgeving. „Het was een verademing niet meer constant iets te moeten”, hoor ik ze zeggen. Wij vullen ons leven dus met veel verplichtingen waar we eigenlijk geen zin in hebben. Een wijze les, lijkt me. We moeten dus veel meer schrappen van al die onzin. Bovenstaande is ook mijn ervaring.
Iets anders dat mijn ogen heeft geopend is de avondklok. Die maakte het vrijwel onmogelijk om ’s avonds nog bij klanten af te spreken. Dergelijke avondafspraken heb ik normaal wel een paar per week en dat hangt mij eigenlijk al een tijdje behoorlijk de keel uit. Voor je het weet, ben je altijd aan het werk. De avondklok leerde me dat ik ook zonder avondafspraken kan: niets heeft eronder geleden. Kwestie van strak agendabeleid dus.
En u, wat hebt u van de pandemie kunnen leren? Doe er iets mee, dan is de pandemie niet voor niets geweest.