Het delven van steenkool levert onherroepelijk ook een hoop afval op. Complete bergen welteverstaan. Wat doe je daarmee als de mijnen in onbruik raken? Het Belgische Beringen weet er wel raad mee.
Toen dertig jaar geleden de mijnbouw stopte, zag Beringen zich gesteld voor de vraag wat te doen met de erfenis die de zware industrie achterliet. Behalve talloze gebouwen, zijn er er bijvoorbeeld ook twee spoorlijnen van en naar het Albertkanaal aangelegd en een 5ha groot park bij de woning van de directeur. En uiteraard moest de stad wat met de twee afvalbergen, waarvan de grootste 125 m hoog is.
Klimmen en mountainbiken
Jarenlang domineerden die twee zwarte mijnterrils – zoals de afvalbergen heten – het landschap nabij de stad. Zwart zijn ze allang niet meer. De grootste berg is veranderd in een natuurreservaat met bosjes zomereik, ruwe berk, meidoorn, hondsroos en bosrank. Zomers bloeien op de meer zonnige open delen Sint-Janskruid, margriet, boerenwormkruid, duizendblad en wilde peen. Er zijn verschillende wandelroutes op de berg uitgezet. Van de kleinste terril is een avonturenberg gemaakt waarop je kunt spelen, klimmen en mountainbiken.
Hoe de Belgische stad dit financieel voor elkaar heeft gekregen en welke partijen hierbij betrokken zijn, lees je in de uitgebreide reportage in Tuin en Landschap 4. Dit artikel kun je hier digitaal lezen (met inlog).
