In zijn vaste rubriek in Tuin en Landschap brengt VHG-directeur Egbert Roozen een publicatie uit Cobouw onder de aandacht. Het gaat om een column van een adviseur van Andersson Elffers Felix, een ‘bureau voor maatschappelijke vraagstukken’.
Nu ben ik van mening dat columnisten grote vrijheid genieten binnen het kader van hun epistels. En prikkelen mag uiteraard. Maar deze meneer, ene Lenny Vulperhorst, presteerde het om Egbert Roozen boos te krijgen. Nou, dan moet je van goede huize komen!
Het begint meteen al in de eerste regel van de column: „Hoe noemen die mannen zich eigenlijk die dagelijks het groen van anderen onderhouden?” Tsja, Lenny weet blijkbaar niet dat er ook vrouwen in de groensector werken. En ze onderhouden niet alleen het groen van ‘anderen’, maar ook het groen van ons allemaal, namelijk het openbaar groen.
Hij vindt het ‘een wat ongrijpbare sector’; „bedrijven die alles doen, van ontwerp tot onderhoud.” Alsof je jezelf daarmee diskwalificeert. Maar dan komt het: „Met zogenaamde erkenning en garanties.” Het staat er een beetje achteloos, maar met dat woordje ‘zogenaamde’ wordt een hele beroepsgroep afgeschilderd als een soort van charlatans.
Maar Lenny komt nog maar net op dreef. Want ja, als columnist kent hij zijn klassiekers: „Een deel van die professionals is volgens mij volstrekt vakonbekwaam en doet Jacobse en Van Es (‘ff de tuin winterklaar maken’) dagelijks eer aan.” Bent u er nog?
Natuurlijk, we weten allemaal dat er beunhazen in de sector rondlopen, zoals die er in elke branche zijn. Volgens de adviseur van Andersson Elffers Felix zijn groenprofessionals echter een soort terroristen: „Uiteindelijk zijn zij verantwoordelijk voor de aanslag op de biodiversiteit.” Jaja, het staat er echt hoor.
Maar Lenny heeft nog een uitsmijter in petto: „Plagen (zoals die van de eikenprocessierups) zijn volgens deskundigen een direct effect van die vakonbekwame aanslagen op de biodiversiteit. Tegelijkertijd zijn ze een nieuwe bron van inkomsten voor de groenprofessionals.” Zo. Weet u dat ook weer.
