Tussen 2014 en 2018 is er dankzij maatregelen in de landbouw een stikstofreductie in Nederland gerealiseerd van 4%. Het totale oppervlakte waar stikstofproblematiek speelt neemt echter toe. Dat zei Bob Ursem, directeur Botanische Tuin TU Delft, woensdag tijdens de bijeenkomst Natuurinclusieve stad op Vakbeurs Openbare Ruimte.
Volgens Ursem is de belangrijkste indicatie dat er een stikstofprobleem in een gebied is dat korstmossen er gedijen. Andere soorten vegetatie verdwijnen echter als gevolg van stikstofneerslag.
Grote bomen
Ursem denkt dat groen een belangrijke rol kan spelen bij het afvangen van stikstof. Zo dragen grote bomen substantieel bij aan het afvangen van stikstof in de stedelijke omgeving. Zo kan Hedera 3 tot 5% stikstof vastleggen, en dennen en mossen zelfs 5 tot 7%.
Ook elzen zijn goede stikstofbinders dankzij de bacterie Frankia alni die hier op groeit. Daarnaast is de kroosvaren een goede stikstofbinder. Ursem stelde voor om door Nederland heen kroosvarenkwekerijen te openen. Momenteel is er één kroosvarenkweker in Noord-Holland. Deze legt jaarlijks 35 tot 40 kg stikstof per hectare vast.
Luchtcirculatie
Ursem benadrukte dat het van belang is om bomen in steden zodanig te planten dat er goede luchtcirculatie plaats kan vinden. Door bomen met grote kronen in een nauwe straat te plaatsen, vindt er geen luchtcirculatie plaats waardoor het stikstof- en fijnstofprobleem juist verergert.
Door een gespreide aanplant van bomen, waarbij diverse soorten worden gebruikt, zorg je voor een goede luchtcirculatie. Volgens dit principe wordt momenteel in Utrecht een gebied ingericht.
Hoe wordt de stikstofopname gemeten van de gewassen? Ik zie getallen voorbij komen van de opname. Waarop zijn die gebaseerd?