Hey mensen, dit hadden jullie niet verwacht, maar ik mag nog een keer acte de presence geven zoals ze dat zo mooi zeggen. Leroy hier weer. Tja, ik werk al lang niet meer bij Coen, maar ik was zo’n beetje zijn vaste column-stand-in, dus hij app’te me of ik dan nog één keertje de honneurs waar wou nemen. Ik zit intussen bij het Korps Mariniers en ik was toevallig thuis, dus dacht ik, waarom niet he?
Ik weet niet precies waarom-ie mij elke keer vraagt. Er zijn zat ex-medewerkers die een heel andere richting zijn uitgegaan. Ik hou soms een klein beetje bij waar ze gebleven zijn. Eentje is hypotheekadviseur geworden. Man man, die zat altijd het liefst met zijn handen in de potgrond. Zand en water, daar maakte je hem echt gelukkig mee. Maar goed, lullen kon ie toen al, dus dat zit dan wel goed.
Ken er ook één die nagelstyliste is geworden. Dat was geloof ik de eerste die handschoentjes wou gaan gebruiken. Ja, daar moest Coen wel erg aan wennen, aan dat poezelgedoe, maar hij kocht ze wel voor ons.
Ach, de meesten van ons zijn mooi terechtgekomen. Ik ken elektriciens, verwarmingsmonteurs, tuinhuizenbouwers, psychologen, virusexperts, automonteurs, kapsters, drugsgebruikers, allemaal een mooie carrière opgebouwd, maar begonnen in de stekjes.
Ik weet zeker dat-ie trots op ons allemaal is. We leerden toch dat het begint met op tijd komen, een beetje goedgemutst blijven gedurende de dag en als je hogerop wil helpt het om vaak gebak mee te brengen. Ik kon met die eerste werkervaring makkelijk marinier worden (grijns) maar je schopt het zo toch ook tot tuinman, of gewasonderzoeker in een plantenlab.
Er is er één die voor zichzelf begonnen is in de boomkwekerij. Heeft-ie het na een triljoen vakantiewerkers toch voor elkaar. Eentje zo enthousiast gemaakt dat-ie ook kweker wil worden. Das toch mooi.
Maar ik weet zeker dat-ie ons allemaal ook kleine succesjes van zijn bedrijfje vindt. Geniet-ie van!
