Minister Schouten van LNV wil dit jaar de Exotenverordening evalueren. Volgens Schouten neemt het aantal en de verspreiding van invasieve uitheemse soorten in Nederland toe. Om eventuele hiaten in de aanpak te signaleren, wordt nu het beleid tegen het licht gehouden.
Volgens de minister zijn er goede contacten tussen Rijk, provincies, waterschappen en andere instanties. „Eenieder werkt vanuit eigen rol en verantwoordelijkheid aan de bestrijding van invasieve exoten. Informatie wordt gedeeld en er wordt goed samengewerkt.”
Vanaf 2018 is de verantwoordelijkheid voor de bestrijding- en beheersmaatregelen van een groot aantal Unielijstsoorten overgedragen aan de provincies. Sindsdien is de samenwerking tussen Rijk en provincies op dit terrein intensiever geworden.
Watercrassula
In een brief aan de Tweede Kamer geeft minister Schouten als voorbeeld inzicht in de kosten die met de bestrijding van watercrassula gemoeid zijn. Een soort die overigens niet op de Europese Unielijst staat.
In 2018 en 2019 hebben de provincies Friesland, Drenthe, Gelderland, Utrecht, Noord-Holland, Noord-Brabant en Limburg in totaal €4.320.000 uitgegeven aan bestrijdingsmaatregelen. Terschelling vormt daarbinnen een uitschieter: de provincie Friesland heeft €3.370.000 bijgedragen aan een project van €5 miljoen. Overige bijdragen kwamen van Staatsbosbeheer, de gemeente Terschelling en Europa (€1 miljoen uit het derde plattelandsontwikkelingsprogramma, POP3).
Maatregelen voor 2020
Voor 2020 zijn maatregelen voorzien in Noord-Holland, Zeeland en Noord-Brabant, waarbij Noord-Holland en Zeeland samen minimaal €450.000 zullen moeten besteden. Waarschijnlijk zijn ook in Friesland, Drenthe, Gelderland en Utrecht aanvullende maatregelen nodig. Met bestrijdingsmaatregelen in Friesland zal naar verwachting een bedrag van €2 miljoen gemoeid zijn, dat waarschijnlijk voor twee derde voor rekening van de provincie zal komen.
De minister geeft in de brief aan dat de bestrijding van watercrassula erg moeilijk is. „De plant verspreidt zich zeer gemakkelijk via kleine plantdeeltjes, worteltjes en zaad en kan ook na verwijdering gemakkelijk teruggroeien en onbewust door mens of dier worden verspreid. Door verschillende partijen in het veld wordt gezocht naar effectieve methoden die proportioneel en acceptabel zijn qua kosten en nevenschade. Een dergelijke methode is momenteel nog niet gevonden.”
Foto: Benjamin Blondel, Wikimedia
