Onderzoeker Theo Zeegers van EIS Kenniscentrum Insecten heeft op 30 juli in Ede een vrouwtje van de bijensoort Anthidium septemspinosum gevonden, een voor Nederland nieuwe bijensoort. Zeegers deed zijn ontdekking tijdens onderzoek in het kader van het nieuwe ‘Programma Biodiversiteit’ van de gemeente Ede.
De voorgestelde Nederlandse naam voor de nieuwe bijensoort is ’zwartpootwolbij’. De zwartpootwolbij komt voor in Zuid- en Midden-Europa. In Frankrijk komt de soort noordelijk voor tot Parijs, waar hij niet zeldzaam is (ook in de stad), in Duitsland in de Rijnvallei, noordelijk tot de hoogte van Straatsburg.
De soort staat te boek als zeldzaam, maar lijkt zich de laatste jaren gestaag langs de Rijn naar het noorden te verspreiden. Of de soort op eigen kracht Ede bereikt heeft of dat er sprake is van versleping door menselijk handelen, is onduidelijk.
Wolbijen
Wolbijen zijn doorgaans vrij kale bijen met opvallende gele (soms wittige) vlekken. Zij lijken daarom op wespen of wespachtige zweefvliegen. De aparte vlucht van territoriale mannetjes versterkt de gelijkenis met zweefvliegen. Wolbijen nestelen in de regel in allerlei bovengrondse holtes. Opvallend is de gewoonte om de binnenkant van het nest te behangen met haren van wolharige planten zoals andoorns.
Kenmerken
De algemeenste soort is de grote wolbij (Anthidium manicatum), die in holtes nestelt. Deze kan geregeld gezien worden in tuinen. De zwartpootwolbij is even groot als de grote wolbij en daarmee dus groter dan onze andere wolbijsoorten. De zwartpootwolbij is direct te herkennen aan de zwarte dijen en schenen. De kop van het vrouwtje in vooraanzicht is geheel zwart, zonder gele vlekken.
Met de vondst van de nieuwe bijensoort komt het het totaal aantal soorten in Nederland op 361.
