Genetische weerstand tegen essentaksterfte vertoont gelijkenis met de genetica die de lengte van mensen bepaalt. Dat hebben Britse onderzoekers ontdekt in essenonderzoek.
Onderzoekers van de Queen Mary University of London en de Royal Botanic Gardens in Kew hebben DNA-onderzoek verricht bij meer dan 1.250 essen. Doel was om te kijken welke genen resistentie bieden tegen essentaksterfte.
Uit het onderzoek blijkt dat niet één specifiek gen, maar meerdere samenwerkende genen zorgen dat essen niet aangetast worden door Hymenoscyphus fraxineus, de schimmel (geslachtelijke vorm van Chalara fraxinea) die de ziekte veroorzaakt. „Zoals meerdere genen samen de lengte bepalen bij de mens, in plaats van één gen”, aldus onderzoeker Richard Nichols.
Met de nieuwste onderzoeksgegevens zeggen de Britten te kunnen voorspellen welke essen de ziekte overleven. Dat biedt perspectief voor de veredeling van meer resistente essen. In 2006 hadden andere Britse onderzoekers een es ontdekt die genetisch sterk tolerant was tegen de ziekte.
