Omdat ik laat met de hoveniersopleiding ben begonnen, ik was 47 jaar, heb ik tijd in te halen. Dat kan door af en toe terug naar school te gaan maar ook door samen te werken met mensen die veel ervaring, kennis en enthousiasme hebben.
Het liefst werk ik daarom met collega’s waarmee ik altijd kan overleggen, waar ik van kan leren, waarmee ik samen kan beslissen en fantaseren over wat nog mooier zou zijn en wat beter zou kunnen. Zo’n collega heb ik gevonden. Hij heeft de Rietveld Academie gedaan en is jaren later de opleiding in Houten gaan doen om Vakbekwaam Hovenier en Tuinontwerper te worden.
We kwamen elkaar vaak tegen in de schooltuinen voor aanvang van de les om onze plantenkennis te oefenen. Toen ik eindexamen tuinontwerp moest doen heb ik hem een keer opgezocht. Ik was diep onder de indruk van zijn examentekening. Een tekening voor in een lijstje. Evenals de ontwerptekeningen van landschapsarchitect Pieter Buys. Kunst in de tuin, maar ook voor aan de muur.
Na het afronden van de opleiding zijn we ieder ons weg gegaan. Toen ik hulp nodig had bij het onderhouden van grotere tuinen heb ik hem benaderd en gevraagd of hij mij wilde helpen. En nu werken we gelukkig met regelmaat samen. Ik ben onder de indruk van zijn plantenkennis. Terwijl ik mij in de winter verdiep in een hele fijne cursus beplantingsplannen maken bij het Ontwerpinstituut onder leiding van Michelle Lafaille en Sanne Horn, duikt hij de door haar ontworpen tuin van het Rijksmuseum in. Door goed te kijken ziet hij wat ik die dag leer.
Samen fantaseren wij er lustig op los en komen tijd te kort wanneer we aan het werk zijn. Het is een feest om wiedend en snoeiend met hem de tuin én het leven te bespreken.
We zijn een goed duo…