Voor het eerst in zijn lange ontwerperscarrière maakt Harry Pierik een symmetrische tuin. De formele omgeving van Havezate Den Alerdinck vraagt er volgens hem gewoon om. „Clichés moet je kunnen opbreken, het is belangrijk om jezelf niet te blijven herhalen.’’
Harry Pierik kennen we van de fraai gemixte weelderige borders, waarin het hele jaar door wel iets bloeit. Daarin wijkt de nieuwe border die hij langs de ovalen rotonde van Den Alerdinck aanlegt, niet af. Wel zet de ontwerper uit Zwolle de planten voor het eerst in een complex symmetrisch patroon. De middenas met onder meer de paarse Helleborus x nigercors ’Anna’s Red’ en de gele Thuja occidentalis ’Rheingold’ vormt de spiegelas die de border in twee gelijke helften verdeeld (zie foto hierboven).
Menselijk gelaat
„Ik noem het biosymmetrie, het is geen precieze wiskundige symmetrie.’’ Pierik geeft het voorbeeld van het menselijk gezicht, dat in principe wel symmetrisch is, maar niet exact. Ieder gelaat heeft kleine afwijkingen. „Met planten kun je ook geen volledige symmetrie bereiken, want elke plant is een individu, ook al zijn ze van dezelfde soort, ze zijn niet gelijk. De border blijft dus ademen.’’
Met de sikkelvormige border op de oprit van de havezate verfraait Pierik Den Alerdinck. Voor de woning komen nog twee rozentuinen en achter de woning twee geveltuinen. Volgend jaar mei vindt hier de tweede editie van het tuinevenement Gardenista plaats. Tegen die tijd zullen de tuinen volgroeid zijn.
’Geen lelijke planten’
In nummer 10 van Tuin en Landschap is een uitgebreide reportage verschenen over het beplantingsontwerp van Pierik. Daarin legt hij uit waarom hij voor de uitgesproken kleuren auberginepaars, glauca-blauw en geel heeft gekozen, én waarom er volgens hem geen lelijke planten bestaan. U kunt het artikel hier digitaal lezen (met inlog).
