Waarom maken sommige ‘createurs’ tuinen met een ziel en andere niet? Met die vraag wilde ik een breed publiek bewust maken van het belang van Humaan Ontwerp. Ik was uitgenodigd om te spreken op de Groendag in Hoorn.
Mensen uit het vak, ontwerpers, hoveniers, medewerkers van groendiensten, en het onderwijs (docenten, studenten) komen jaarlijks bijeen om elkaar te ontmoeten en om zich bij te laten spijkeren over alles wat met ons vak te maken heeft. Van spuitlicentie tot daktuinaanleg, van natuurbeleving tot ontwerp.
Al dagen ben ik druk met de voorbereiding. Al gauw ontstaat een verhaallijn met een begin en een eind. Maar het blijft te slap. Over humaan ontwerp is veel te vertellen, maar het blijft vaag. Eigenlijk wil ik gewoon benadrukken dat de waarom-vraag te weinig gesteld wordt. “Terras aan het water? Waarom wilt u dat? O! U woonde vroeger aan het water en u genoot zo van alle bootjes die langskwamen? Dus het ging niet om het water maar om de beweging van alle bootjes?” Zoiets…
Maar hoe vul ik daarmee een workshop van een uur? Een uur lang tegen zwijgende toehoorders aanpraten. Met een steeds groter vraagteken boven hun hoofden. “Humaan Ontwerp? Waar héb je het over?” Met die gedachte wordt ik midden in de nacht wakker. Over 4 uur moet ik er staan en ik twijfel meer dan ooit of ik dit wel kan…
Met zweet in mijn handen, maar met een big smile op mijn gezicht ontvang ik mijn publiek. Ik vind het retespannend en dat zeg ik ook. Ik begin gewoon en het gaat goed. Er worden vragen gesteld en er ontstaat zelfs discussie. Aan het einde van de dag heb ik 3 sessies gedaan. Ik voel me intens moe maar tegelijkertijd euforisch! Yes! Hiervoor doe ik dit! Mensen inspireren… Directe interactie… Geen idee wat het me brengt, laat staan wat het oplevert. Maar de voldoening is er niet minder om.
