Kijkend naar buiten, van achter mijn bureau, zie ik sneeuwvlokken naar beneden dwarrelen, kersthits schallen uit de radio. Ik zak weg en droom van een heerlijke zomerse dag.
Bijna verblind door de zon stap ik door de openslaande deuren de tuin in. Ik voel de warmte van de zon op mijn huid. Vanaf het terras kijk ik over het gazon waar twee jonge honden met elkaar stoeien. Het gazon is omzoomd met rijkelijk bloeiende borders, waar bijen zoemen en vlinders van bloem naar bloem fladderen. Allerlei kleuren en geuren vullen de lucht.
Links van me, in de border, ligt aansluitend aan het gazon een zwemvijver. Vanaf het puntje van het terras duik ik zo het verkoelende water in. Het water spettert alle kanten op. Een kikker springt weg de filterzone in. Ik trek een kort baantje en duik op aan de andere kant. Ik druk me op uit het water aan de kant, en ga in het gefilterde zonlicht in de schaduw van een boom zitten.
Vanaf hier kan ik de gehele tuin overzien. Voor in de tuin staat, midden op het gazon, en in de border, een trampoline opgesteld. Ik hoor er twee meiden gierend van het lachen op spelen. Nog één ligt er naast in het gras uit te puffen. In de voortuin zetten de uitbundig bloeiende borders zich door. Er staan enkele bessenstruiken waarvan de vruchten al hier en daar rijp worden. Een merel vliegt verstoord op.
Ik hoor mijn telefoon trillen, en schrik op uit mijn zomerse droom. Ik zit terug in mijn atelier, de sneeuw is opgehouden met vallen. Ik kijk naar het ontwerp wat voor me ligt, een droomplaatje. Ja, die tuin met bijpassende zwemvijver, dat wordt wel wat.
Het einde van het jaar is het ideale moment om te dromen, zodat we die dromen volgend jaar kunnen realiseren. Droom van een witte kerst en een groen 2018.
